Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |     poszli!... Niezguła jeden, jemu też swatów, posyłać... -
 2     1, 12| przysypać obroku, napoić, to i jemu podawał wody, i wnet znikał,
 3     2, 15|      taki Mateusz, a przewodzi jemu, Borynie - ale kiej brzuch
 4     2, 15|       ino mnie przez złość pan jemu postąpił.~- Wart jest tyle
 5     2, 18|      skoczył na ratunek, ale i jemu dostało się niezgorzej pecynami,
 6     2, 24|        Żydowi na gorzałkę, ale jemu zarówno było, jakie są,
 7     2, 25|    Pierwszy był ano we wsi, to jemu się należało naród poprowadzić,
 8     3, 29|       powinien trzymać, bych i jemu na taki sam koniec nie przy-
 9     3, 30|       cieniuśką, a kiej grubą; jemu też oddawali gościńce. A
10     3, 33|        dobrze by zapłacił, ale jemu włos z głowy nie spadnie.
11     3, 33|      że w końcu zaprzestali.~- Jemu tylko pacierze o prędkie
12     3, 34|     najwinniejszy.~- Prawda, i jemu powinni zapłacić za wszystko,
13     3, 34|  powinni zapłacić za wszystko, jemu! - przytwierdzała tak zajadle
14     3, 34|     gardle, to się nie zgodzi: jemu zaraz potrza pieniędzy i
15     4, 37|    czym to sama nie praktyk! A jemu Jagusia zapiekała do żywego
16     4, 38|    jeno sam Jezus pamięta, boć jemu tylko kwitną i tak pachną,
17     4, 38|       pewnie odejmę od gęby, a jemu dam?~- Należy mu się wycug
18     4, 39|         Aleć on najstarszy, to jemu się po ojcu należy objąć
19     4, 41|     całe już okryte pianą, a i jemu, chocia był rozdziany do
20     4, 42|  głaskał po głowinie, ale że i jemu robiło się żałośnie, co
21     4, 45|    turbacji, że poczuł, jako i jemu jest źle, a może nawet gorzej
22     4, 47| pospólnie grzeszyli. Czemuż to jemu tylko uciecha, a la niej
23     4, 47|       pozostać do końca, że to jemu samemu gdziesik się śpieszyło.~
24     4, 49|        sobie tera sami róbcie! Jemu ta nie cni się za wami,