Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     szedł od stawów, a u wójtów gorąc był silny.~- A bez kobiety
 2     1, 3 |      nie mógł i zrobił się taki gorąc, iż ani odetchnąć aż sędzia
 3     1, 3 |        aż i rzekła niechcący:~- Gorąc ci taki, kieby we żniwa.~-
 4     1, 7 |         bo słońce przypiekało i gorąc był taki, jak kieby przed
 5     2, 16|     żniwa... Czas nierychtowny, gorąc, roboty, ale cóż poradzi,
 6     2, 16|      wszystko.~- Na wieś pójde, gorąc mię rozbiera... - bełkotał
 7     2, 17|        całunki... uściski... aż gorąc ją przenikał i taka lubość;
 8     2, 18|         na wełniak i na ziemię. Gorąc ją objął i kieby płomień
 9     2, 21|     kowal musi kuć żelazo, póki gorąc trzyma, człowiek, jeśli
10     3, 30|       kowalowa być musi robota; gorąc ją przejął na myśl, iż kiejby
11     3, 34|       ich, leżą w sadzie, że to gorąc w chałupie. Mleka wama bez
12     3, 34| najlepsze. Spili się w mieście, gorąc był, to se chcieli wypocząć
13     4, 37|    świeciło wesołe i palące, że gorąc zaraz od śniadania jął przypiekać
14     4, 38|      wiater był całkiem ustał i gorąc podnosił się już nie do
15     4, 38|      kaj mojego ojca?~- Bylicy! Gorąc, że niech Bóg broni, to
16     4, 38|    karczmie już była ciasnota i gorąc nie do wytrzymania. W głównej
17     4, 41|      pracy i spieki, bo w izbie gorąc jaże dusił, a w sieniach,
18     4, 41|  gąszczach nadrzecznych.~- Taki gorąc, trza się iść wykąpać -
19     4, 42|         przymrużając oczy. - Na gorąc znowu idzie i susze - dodał,
20     4, 42|        był kajś zadział, że już gorąc bez przeszkody ogarniał
21     4, 42|  przepijali do się, biadoląc na gorąc, to na przednówek, jak to
22     4, 45|         Ustaliście, juści, taki gorąc - ozwał się pierwszy przystając
23     4, 45|     jest boskie skaranie, a nie gorąc - wybuchnął Żyd i powstawszy,
24     4, 48|        się siostrom wyrzekał na gorąc w izbie i skoro tylko sprzątnęli