Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |          przystanął, oglądał się dookoła, pochylał szukając czego
 2     1, 5 |    wrzasku.~Zaś w pośrodku rynku dookoła drzew rozciągali się bednarze,
 3     1, 9 |        gęsty tłum, co był zaległ dookoła kościoła, że to we środku
 4     1, 10|        nie stroiły... Chodził se dookoła nich z różańcem w ręku,
 5     2, 13|          szeptał i rozglądał się dookoła, leciał oczami wskróś przeszroniałych
 6     2, 13|  wiedział, co się działo w nim i dookoła.~Pił kwaterkę po kwaterce,
 7     2, 16| Pomaluśku wszystko, pomaluśku, a dookoła, kieby w tym kieracie, jak
 8     2, 16|        rozglądał się strachliwie dookoła, ale nic nie dojrzał...
 9     2, 19|   cichutko, boć pełno było ludzi dookoła.~Nie odrzekł na to, jeno
10     2, 19|          kłąb ludzki, wijący się dookoła taką gęstwą, że ani okiem
11     2, 19|          i nie baczył, że ludzie dookoła spozierają uważnie i pilnie
12     2, 19|          i wodził pustymi oczami dookoła, nie było już nikogo, księżyc
13     2, 19|         wlókł się ciężko i wolno dookoła stawu, przystawał, rozglądał
14     2, 21|        kurzawy, jaka się srożyła dookoła, siedziała skulona na przednim
15     2, 23|   głębokie a niepokojące zaległo dookoła.~- Wilki ozdarły zajączka.~-
16     2, 23|       gore! - i biegał z widłami dookoła brogu że kiej zły widział
17     2, 24|     ratunkiem, ale luz się robił dookoła, dojrzał zalękłe i groźne
18     2, 24| spiesznie wyszedł.~Łaził błędnie dookoła stawu i spoglądał z uwagą
19     2, 24|    pierwszy widział, otaczała go dookoła przywartymi do ziemi chałupami,
20     2, 25|         gdzie to pójdzie, dokąd?~Dookoła stał świat otwarty, ale
21     2, 25|         jest w nim i całe piekło dookoła; robiło się jej wtedy tak
22     2, 25|         z ojcem dzieje.~Zatoczył dookoła jastrzębimi ślepiami, nikto
23     3, 28|         z pustym wozem, zakręcał dookoła, stawał rychtyk na prost
24     3, 35|   zanosząc się od płaczu, biegał dookoła nich i skamlał żałośliwie:~-