Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |    pomagało, wyciągała się coraz dłużej, niekiedy podnosiła łeb
 2     1, 4 |      kożuch trza kupić, buty też dłużej jak do Godów nie wydzierżą...
 3     1, 4 |  wierciło, więc się i nie zmagał dłużej, jeno wypił nie medytując.~-
 4     1, 5 |           ostaniesz to w służbie dłużej, co?~Kuba spuścił ośnik,
 5     1, 5 |         ino tak sobie, żeby oczy dłużej nacieszyć.~Ostygła wnetki,
 6     1, 6 |       może i w Lipcach ostanę na dłużej...~Uklęknął na środku izby,
 7     1, 12|       więcej mocy, to nie gniłby dłużej na wyrku, a na wesele szedł...
 8     2, 13|      bunt. Nie, tak być nie może dłużej, krowę sprzedadzą, jeść
 9     2, 16|          nie myśleli już nad tym dłużej, bo przyszli kowalowie z
10     2, 17|       Poleci chyba, nie wytrzyma dłużej... ino na tę minutkę, na
11     2, 20|     markotno szczekał.~Stary, im dłużej rozważał słowa księdza i
12     2, 21| przywierała pod drzewami i coraz dłużej siedziała omroczona, na
13     2, 25|       znaczyło, że zima potrzyma dłużej.~Więc niech jeno nastała
14     3, 27|      niedziela była i każden rad dłużej wylegiwał pod pierzyną spracowane
15     3, 29|         Rocho chętnie posiedział dłużej, ale Tereska żołnierka,
16     3, 29|     prosiła przekładając.~- I... dłużej przetrzymają niźli człowiek
17     3, 29|         rozsadę. A gdy gospodyni dłużej się nie pokazywała z chałupy,
18     3, 31|     Rocho nikaj nie przysiadł na dłużej, chodził od domu do domu,
19     3, 32|          plecami do koni.~- Będę dłużej patrzał na Lipce! - zawołał
20     3, 32|     łagodne wzgórza. Dzieci jeno dłużej się zatrzymały, że to Gulbasiaki
21     3, 34|      potem, do tego przystanę na dłużej.~I żwawo ruszył do Borynów.~
22     4, 37|   spowiedzi; a to nie poredziłem dłużej wytrzymać na ziemi, bo tam
23     4, 39|       wszystko obmierzło, że już dłużej nie ścierpię! Bodajem była
24     4, 41|         chwaci na jaki rok abo i dłużej. Jak dziedzic ugodzi się