Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           tylko czuby drzew, wieże i dachy kościoła gorzały płomieniami.~
 2     1, 3 |        Rozdział 3~ ~Już świt ubielił dachy i zgrzebną, szarą płachtą
 3     1, 6 |              gdzieniegdzie czerniały dachy, to obmoknięte płoty kamienne
 4     1, 11|              nogami i szron pobielił dachy, i już przytrząsał sędzielizną
 5     1, 12|              bez szelestu i pokrywał dachy, drzewa, płoty i ziemię
 6     2, 14|         budynków, białe rozsrebrzone dachy, czerniały ściany, występował
 7     2, 24|             na chlewach zaś i szopie dachy pozrywano do samych zrębów
 8     2, 25|       wytrzymania, przeciekało przez dachy, kajś niekaj zacinało przez
 9     3, 26|          jeno tak nisko, że omączone dachy wystawały nieco nad drogą,
10     3, 27|              nocy, to płoty, mostki, dachy, i kamienie polśniewały
11     3, 28|              świat gonić, wiejba, aż dachy trzeszczały, chmurzyska
12     3, 29|               gdzie zaś przez odarte dachy krokwie i łaty wyłaziły,
13     3, 29|             raz po razie we ściany i dachy, że wszystko było w takim
14     3, 30|            kaj widać było za stogami dachy zabudowań folwarcznych,
15     3, 30|         zrumieniły się czuby drzew i dachy młynicy zaś staw jakby kto
16     3, 31|              kominy z niej bielały i dachy się wynosiły. Po gąszczach
17     3, 31|      nazajutrz, ledwie świt pobielił dachy, wieś już była gotowa, z
18     3, 32| przytulającym spojrzeniem opleśniałe dachy ojcowej chałupy i te sady,
19     3, 32|           się rozjaśnił, a wszystkie dachy i drzewa kwitnące, kiej
20     3, 33|        spadały co trocha na czerwone dachy plebanii kiej ta chmura
21     3, 34|             z wrzaskiem uciekało pod dachy, nawet psy gnały do chałup,
22     4, 43|            drodze, bo już poniektóre dachy zaczynały się kurzyć i gęsto
23     4, 44|             kamiennego ogrodzenia na dachy i drogę wiodącą przez wieś.~
24     4, 45|             było na polach, lipeckie dachy i sady wynosiły się ze zbóż