Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |          równo kłos przy kłosie. To znowuj Jewka, dojrzawszy Borynę
 2     1, 3 |             krzywdy swoje, a jenszy znowuj wyrzekać na niesprawiedliwość
 3     2, 25|     Zakatrupić! - wrzasnęli naraz i znowuj pięście się podniosły groźnie,
 4     3, 26|             uszlachtował, a tego ci znowuj Antek Boryniak zakatrupił
 5     3, 27|           brał, cosik chciał rzec i znowuj drętwiał nie przemówiwszy
 6     3, 27|          położyła łyżkę i wyszła.~- Znowuj bąk ją jakiś ukąsił! - szepnęła
 7     3, 28|            jej ulży!~- Wojować wama znowuj przyjdzie! - zauważyła ciszej
 8     3, 29|        izbie kilka kobiet i Weronkę znowuj rozpłakaną.~- A czym to
 9     3, 30|            pory, kiej Jezus powróci znowuj na świat, by sądzić żywe
10     3, 30| rozdziewając się do snu. - A jeżeli znowuj się z nią sprzęgnie? - pomyślała
11     3, 30|         popas, wieczorem wrócimy.~I znowuj jedli, aż niejednemu ślepie
12     3, 30|             nimi uredzał, Józka zaś znowuj rozpowiadała o dziedziczkach,
13     3, 31|             wyprostował, odzipnął i znowuj się przykładał do zagona.
14     3, 32|     żałosnym, jękliwym krakaniem; a znowuj drugie, mniejsze, ganiały
15     3, 32|   matczynemu.~- I... nic... A to me znowuj kulas rozbolał... - zająkał
16     3, 33|            już się nie ozwał, siadł znowuj na progu, zakurzył papierosa
17     3, 34|     zapalonymi świecami, dobrodziej znowuj zaśpiewał:~ ~U drzwi Twoich
18     3, 34|             głosem.~I chociaż naród znowuj śpiewał, chociaż chłopy
19     3, 36|             się ciepły, na spiekotę znowuj się miało.~Kosiarze ruszyli
20     4, 41|         bych się jeno najadły.~- To znowuj siedzicie z dziećmi?~- Matkam
21     4, 41|           prędko przed kuźnię, gdyż znowuj zagrały młoty i iskry sypnęły
22     4, 41|             i przeda.~- Na Podlesiu znowuj dzisiaj rozmierzają ziemię.~-
23     4, 44|         skoro się jeno przyciszyło, znowuj głos podniósł.~- A głupie