Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |        podnosząc się.~- A stara Agata.~- Na żebry...~- Juści,
 2     1, 5 |      jakiego grosza poszukać, a Agata uradowana z obaczenia swojaczki,
 3     1, 8 |       Kłębów, to przypilnuje.~- Agata już na żebry poszła. Zawoła
 4     3, 26|       drogi, pokazała się stara Agata, powinowata czy krewniaczka
 5     3, 26|    poczuje...~Tak ci to i czuła Agata kusztykając z wolna i żrąc
 6     3, 26|       rozrosłych a w opłotkach.~Agata wlekła się z trudem, chyżo
 7     3, 26|     oczy strzeliły nienawiścią.~Agata powlekła się ogłuszona,
 8     3, 26|     głos z komory.~- Dyć to ja, Agata! - Jezus, jak ją spierało
 9     3, 26|      spierało pod piersiami !~- Agata! Widzieliście no, moi ludzie!
10     3, 26|    Widzieliście no, moi ludzie! Agata! - gadała prędko Kłębowa
11     3, 26|    nawiązać.~Snadź przeczuła to Agata, bo się lękliwie, przepraszająco
12     3, 26|      dyć wszystkie w kreminale!~Agata jeno ręce spletła w niemym
13     3, 26|       posypały się ciężkie łzy.~Agata patrzała w nią jak w obraz,
14     3, 26|    miłościwy! Maryja! - jęczała Agata.~- Widzę zawdy i do samej
15     3, 26|         wsi przez zimę, a czego Agata zgoła nie wiedziała.~Aż
16     3, 26|       wszystkich oczach!...~Już Agata bojała się rozpytywać o
17     3, 26|    wolna do snu sposobić, wtedy Agata wyniesła swoje torbeczki
18     3, 26|        wsi! - zauważyła w końcu Agata, gdy przymilkli i opadło
19     3, 28|         w dołku gniecie...~- To Agata pono zachorzała?~- Juści,
20     3, 32|       za wszystkimi, wlekła się Agata, często pokaszlując, i ślepy
21     3, 32|   rządku, wlekły się staruchy z Agatą, kusztykającą daleko za
22     3, 32|      zwartą kupą ruszyli, tylko Agata ostała przy kopcu, kryjomo
23     3, 33|      przypadku - mruknęła stara Agata, siedząca pod płotem z miseczką
24     3, 33|  Tomaszu! Tomaszu!~Ozwarł oczy, Agata siedziała pobok, trwożnie
25     3, 33| opowiedział jej o dzisiejszym z Agatą. Spać się już położyli,