Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |   ciężkich głowach... to włóczono role i tuman szarego, przesłonecznionego
 2     1, 5 |    obzierał się jeszcze za się za rolę i żegnał ją westchnieniem
 3     2, 22|          człowieku, orzesz żywota rolę i płacz zasiewasz, ten trud,
 4     2, 25|         można wyjść z pługiem; na role, to i biedy a frasunki się
 5     2, 25|      zamigotała kosa, że jakby na rolę ciągnął naród, jeno że nie
 6     3, 26|    błyszczało różaną rosą, czarne role połyskiwały się w słońcu,
 7     3, 26|      budząc struchlałe, omroczone role serc człowiekowych, że dźwigały
 8     3, 26|          dzień taki wybrany, a na rolę mało kto ciągnie... ziemia
 9     3, 26|   wędrowała we świat orał pod nie rolę parobek, a dobrodziej siedzieli
10     3, 26| poskrzypiwały pługi, ciągnięte na rolę.~- Na jarmarek musiały pojechać
11     3, 26|           śniegi rychło spłynęły, role podeschły, ziemia aż się
12     3, 29|      wyżnich miejscach podsychały role, wody opadły i ziemia się
13     3, 29|           wesoło, a jeno lipeckie role stały puste, ciche, zgoła
14     3, 29|            sielnie też przesuszał role, bo już od rana galanto
15     3, 29|    strzępiastych chmur, dołem zaś role rozlewały się w roztocz
16     3, 31|           zabłocili po pasy, gdyż role były jeszcze miejscami przepadziste,
17     3, 31|          w spulchnione, czekające role...~Tak zaś wszyscy pracowali
18     3, 32|     będzie z pługiem, wyjechać na rolę~Udawała spokój:~- Ranny
19     3, 32|     ludźmi, jakby rozmierzającymi role długimi prętami, a zaś przy
20     3, 33|       bory widne jak na dłoni, na role zieleniące, na ten dzień
21     3, 36|           ostatka na te praojcowe role, wszystkie dni przeżyte,
22     4, 40|           Na mokro siali! Spyskał rolę kiej świnia! A żeby cię,
23     4, 43|    smutnie - czyjeż te okopcowane role?~- Antka Boryny! Nie robią