Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |             gołą głową, przewiązany płachtą - szedł wolno, nabierał
 2     1, 3 |             dachy i zgrzebną, szarą płachtą przysłonił noc i gwiazdy
 3     1, 11|            komin przysłonięty modrą płachtą, cały zaś pułap i belki,
 4     1, 11|        komory Jagusię nakrytą białą płachtą i usadziły ją w pośrodku
 5     2, 13|           wielgachną siwą, zgrzebną płachtą, a tak nisko się opuściło,
 6     2, 16|     rozwijało się nad światem modrą płachtą, poprzebijaną srebrnymi
 7     2, 16|           wedle gadki: "worek ino a płachta", albo że się ich piąciu
 8     2, 19|           Ślachta, ścierwy, worek i płachta! - że to za szlachtę się
 9     2, 23|            po chwili buchnął krwawą płachtą, ogarniając całą ścianę
10     2, 23|          łuna rosła i pożar ognistą płachtą powiewał na wsze strony,
11     2, 24| roztrzęsioną, szklistą i przemiękłą płachtą, ale nikto na pluchę nie
12     3, 26|      nieprzejrzanym.~Niebo, kiej ta płachta modrawa przejęta wilgotnością
13     3, 29|             co się co dnia, niby ta płachta jasna i obtulna, podnosiła
14     3, 29|             wysoko, niby ta modrawa płachta, z rzadka jeno pozarzucana
15     3, 29|            nakryty cieniuśką, białą płachtą, której wręby oblepiła Jagusia
16     3, 31|            na stole pokrytym czystą płachtą.~Sielnie ich obserwowała,
17     3, 34|        poszumem chwiały się nad nim płachtą cieniów, że jeno czasem,
18     3, 34|         przykryty bieluśką i cieńką płachtą i zastawiony świecami a
19     3, 36|            poszarzało kiej zgrzebna płachta, księżyc zaszedł, wszelkie
20     4, 37|         przejmująca lutość, jaże go płachtą przykryli.~Że zaś w mig
21     4, 37|           szerokiej ławie, nakrytej płachtą i obstawionej płonącymi
22     4, 42|         kieby ta ognista, rozdrgana płachta, obtulająca wszystką ziemię
23     4, 48|       zmarłej, która leżała nakryta płachtą; na poręczy łóżka tliła