Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |        każą spać w łóżku, pod pierzyną, robić nie dadzą, coby se
 2     1, 2 |       Ale zasnąć nie mógł, to pierzyna go parzyła, że nogi spod
 3     1, 3 |      jucha, możem cię jeszcze pierzyną przyodział i mówił: "Śpij
 4     1, 6 |      markotno było samemu pod pierzyną '...~- My byśwa ojcu nie
 5     1, 8 |  groncie, w ciepłej izbie pod pierzyną się przespać tłusto se podjeść
 6     1, 11|   pośrodku na dzieży pokrytej pierzyną - druhny porwały się niby
 7     2, 14| białego dnia się wyleguje pod pierzyną i herbatę popija... ziemniaki
 8     2, 14|   śniegu porozrzucane szmaty, pierzyna, rupiecie jakieś... Magda,
 9     2, 16|  któren wygrzewał się już pod pierzyną i czekał na piec, to latała
10     2, 17|      oczy przywierała i nawet pierzyną zasłaniała głowę nie pomogło,
11     2, 21|    spały pokulone w łóżku pod pierzyną, zakrzątnęła się żwawo koło
12     2, 22|     ciała, przez duszy, a pod pierzyną się ruszy. ."co to jest? ~-
13     2, 25|  starego też musisz pieścić i pierzyną przyokrywać! - syknął.~-
14     3, 26|       se pożyczyli od waju... pierzyna już wywietrzona i choćby
15     3, 27|      rad dłużej wylegiwał pod pierzyną spracowane kości.~Hanka
16     3, 33|   samą koprowiną, wałkoń, pod pierzyną cięgiem wyleguje. A wszystkie
17     3, 33|       żarty nie szkodzą i pod pierzyną.~Ale dziewczyny rozczapierzyły
18     3, 33|    ino westchnęła żałośnie za pierzyną i poszła przynaglać dziewczyny
19     3, 34|       półkoszku, wymoszczonym pierzyną, i kożuchem przyokryty.
20     3, 36|       pod drzewami, przykryty pierzyną i spał.~- Wiecie! - zaszeptała
21     4, 39|    śmiertelną koszulę.~- Sama pierzyna ważyła bez mała ze trzydzieści
22     4, 40|   całkiem odszedł, parzyła ją pierzyna i poduszki zdały się rozpalone
23     4, 41|  wielkiej dzieży, przyokrytej pierzyną.~- Józka, dorzuć do pieca,