Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        to Jewka rozsrożona nuż pazury wyciągać i drzeć się do
 2     2, 13|      się kurczyło z bolenia, a pazury się rozczapierzały taką
 3     2, 14|        do czego bądź, byle ino pazury zaczepić i biedzie się nie
 4     2, 17|   Widzisz ją, jak to kurczęciu pazury jastrzebieją.~- Za nieprawdę
 5     2, 20|     broni, by mi wlazł kiedy w pazury przy takiej okazji...~Uspokajał
 6     2, 21| zawieję, że go porwała jakby w pazury, aż bek się rozległ bolesny
 7     2, 25|      to jutro gotowi wyciągnąć pazury po ziemię waszą, po chałupy,
 8     2, 25|     prosił - Antek porwał go w pazury kiej ten wilk wściekły,
 9     3, 26|       nie wiada, gdzie przódzi pazury zaczepić.~- Zaraz się wezmę
10     3, 27|       dziedzictwa i wczepi weń pazury, to i niełacno go oderwać,
11     3, 27|        upatrzył, co mu tylko w pazury wpadło, to porywał, choćby
12     3, 28|       się to skończyło, bo już pazury rozczapierzały drąc się
13     3, 30|        Nastkę, aż ją dostali w pazury i pod studnię zawlekli,
14     3, 33|   bieda ma długie nogi a ostre pazury, to Grzela z krzywą gębą,
15     3, 35|    kamienie, już się wyciągały pazury i niejeden aże dygotał z
16     4, 39|     głowy, a mściwość sprężyła pazury, aż skoczyła na izbę i,
17     4, 39|     się widzi, a ma jastrzębie pazury! - zaśmiał się bierąc się
18     4, 41|      temu wilkowi wpadnie co w pazury, to mu już sam zły nie wyrwie.
19     4, 42|         Jedne portki a te gołe pazury! - mruknął nie odrywając
20     4, 42|     zmacać, a sam przeciek pod pazury nie wlezę - powiadał jakoś
21     4, 45|    babie spojrzenia ostre kiej pazury i jadowite kieby żmije.
22     4, 47|    każdej żałować! Wpadła mi w pazury, to i wzionem, każdy by
23     4, 49|       jej ujął jakby w żelazne pazury i zdzierżył, i nie dał się,