Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |          to wszystko dobrych parę pacierzy, abo i z koronkę, aż wreszcie
 2     1, 7 |     chcieli...~Wnetki, bo jakoś w pacierzy parę, nadeszła Dominikowa,
 3     1, 9 |          tym skamleniem.~A w parę pacierzy po śniadaniu już obaj szli
 4     1, 9 |        przyciszony trwożnie szept pacierzy drgał w przyziemnej ciszy;
 5     1, 9 |           światłami, i rwał słowa pacierzy, i niósł je w noc czarną...~-
 6     2, 14|       baczenie na dzieci, za parę pacierzy przyjdę, a jakby Antek wrócił,
 7     2, 15|        młynarz, przywiedli w parę pacierzy Jambroża, naszło się ludzi
 8     2, 18|      przed kominem i z dobre parę pacierzy nie rzekł ani słowa.~Ludzie
 9     2, 25|     zawalał.~Dopiero w dobre parę pacierzy przyszła niecoś do siebie,
10     3, 28|    szczecinę co dłuższą.~A w parę pacierzy wieprzek już oparzony, obrany
11     3, 28|      wiódł, ale że musiał co parę pacierzy do kościoła zaglądać, czy
12     3, 28|      cicho piukających, a co parę pacierzy podjeżdżał ostro Pietrek
13     3, 30|       wrzał niby woda, z poszumem pacierzy, wzdychań, kaszlów a pozdrawiań,
14     3, 31|      klękali po rolach do rannych pacierzy.~Wychodzili wszyscy do roboty,
15     3, 31|         zjawił się dopiero w parę pacierzy, jeno że się ledwie na nogach
16     3, 32|        się z krzykiem. Dobre parę pacierzy tak się zabawiali, jaże
17     3, 33|          A dopiero w parę dobrych pacierzy zawołano ją do izby. Organista
18     3, 33|     Kozłów. .~A nie wyszło i paru pacierzy, wójt z zapuchłym pyskiem
19     3, 34|      bliżej.~A nie wyszło i dwóch pacierzy, kiej słońce jęło się zatapiać
20     4, 37|       ciężką, żalną łzę, że szmer pacierzy, ściszone szlochy i pogwary
21     4, 38| poprzysiadali a jęli się żarliwie pacierzy.~Rychtyk i południe stanęło,
22     4, 41|        tak pogrążony w odmawianiu pacierzy, iż jakby nie widział, co
23     4, 45|      roztrzęsły się gorące szepty pacierzy, i kiedy zapatrzyła się