Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     dziedzic po obiedzie - o... - odwrócił go i ptak poważnie a śmiesznie
 2     1, 4 |         nim żałośnie, ale ani się odwrócił.~Obwinęła chłopaka i popłakując
 3     1, 5 |       ojcową garść uważasz.~Antek odwrócił się gwałtownie i jął pogwizdywać
 4     2, 14|   wszystko... - szeptał cichutko, odwrócił się szybko do dzieci, bo
 5     2, 15|    trzymasz. Zapamiętaj to sobie!~Odwrócił się i poszedł nie obejrzawszy
 6     2, 16|          kości, czasem ksiądz się odwrócił, rozkładał ręce, powiadał
 7     2, 18|      uciekał, a ino jeden raz się odwrócił, by gwizdnąć na Łapę i spojrzeć,
 8     2, 20|     Naciągnął pierzynę na piersi, odwrócił się do ściany i ani już
 9     2, 20| nieubłagane oczy i zacięte wargi, odwrócił się spiesznie i zatarł ręce
10     2, 24|    wyrzucili na zatracenie!~Antek odwrócił się nagle i wolno szedł
11     2, 25|           cały naród do niego się odwrócił.~Maciej blady był kiej ściana
12     2, 25|     czując, że go tamten dogania, odwrócił się raptem i strzelił mu
13     3, 33|     jeszcze maluśkie, to się jeno odwrócił plecami i pykał coraz wolniej
14     3, 33|          ze straszną chęcią, jaże odwrócił się i szepnął:~- Schowajcie
15     3, 33|     zaszprechował, jaże karczmarz odwrócił się zdziwiony. Niemcy łysnęli
16     3, 34|          głową i jakby niechętnie odwrócił się od niego. Zapatrzył
17     3, 34|        podał mu pełny kieliszek i odwrócił się plecami, bo Grzela,
18     3, 36|      dojdę... niezadługo dojdę...~Odwrócił się do ściany i więcej nić
19     4, 37|          kupie wywalonego piachu, odwrócił się i rzekł grzmiąco:~-
20     4, 38|    patrzeli w niego kiej w tęczę, odwrócił oczy i nakupiwszy w kramie
21     4, 44|          wie, jak ma głosować - i odwrócił się do kowala, któren przyświarczał
22     4, 47|    niczego o Rochu?~- Nic a nic - odwrócił się od niej jakoś śpiesznie.~-
23     4, 48|        wczorajszym taka wesoła! - Odwrócił się prędko, gdyż spod ugiętej