Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |           zziajana i już z daleka krzyczała:~- Hanka, a chodźcie ino
 2     1, 3 |           i znowu leciał, bo pani krzyczała:~- Jacek! kulfonie jeden,
 3     1, 3 |     dosłyszy na ten przykład... - krzyczała.~- Wychodźta, póki po dobremu -
 4     1, 6 |     szalone ciągotki, że omal nie krzyczała... dopędziła wozu, chwyciła
 5     1, 7 | Rozdrażniona też była, że cięgiem krzyczała na chłopaków i potrącała,
 6     1, 7 |         drogi słyszała starą, jak krzyczała na Jędrka, że świnie nie
 7     1, 9 |      złoci, moi...~- Śniadanie! - krzyczała sprzed domu Józka.~- Ino
 8     2, 14|            zanosiła się płaczem i krzyczała wniebogłosy pod ścianą.~-
 9     2, 16|            bo się ciasto oziębi - krzyczała stara.~- Jak kobiety zabierają
10     2, 17|  odżegnując od zła, ale dusza jej krzyczała w żalu i męce bo rwała się
11     2, 17|    ciskała po domu, tak o byle co krzyczała na Józkę i Witka, aż się
12     2, 17|         na miejscu, radość w niej krzyczała, radość, że pojedzie na
13     2, 24|        opieszała - grzeszną była. Krzyczała w sobie rozpalonym, opłyniętym
14     3, 28|          nie skończą próżniaki! - krzyczała na nią.~Z żalem juści niemałym
15     3, 29|    przytulim? kaj pójdziem?!... - krzyczała bez pamięci przytulając
16     3, 31|          kiej psy, trąby jedne! - krzyczała, srodze zaperzona.~Gospodynią
17     3, 32|          się juchą oblejesz!... - krzyczała rzucając się z grabiami. ~
18     3, 36|           końmi.~- A kaj Antek? - krzyczała z proga Józka nadziewając
19     4, 38|       oblewały warem, że dziw nie krzyczała z tej lubej męki. Zabaczyła,
20     4, 40|      dostrzegła, to mu już z dala krzyczała:~- Wiecie, a to mój powrócił.
21     4, 41|            Zapamiętaj to sobie! - krzyczała klękając przed obrazami
22     4, 44|      wytykała oknem spaśną gębę i krzyczała:~- Śpiesz się, Magda! A
23     4, 49|           dalej żyć nie sposób! - krzyczała coraz zawzięciej, chociaż