Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      jaką sztuczkę i zanieś, ale kowala nie wołaj.~-- Dobryście,
 2     1, 3 |        sprawa to musi być robota kowala, zięcia jego, nie mógł uwierzyć.~-
 3     1, 4 |    rękach wszyscy oczy utkwili w kowala, któren pochylony nad stołem,
 4     1, 10|    ojcowa!~Do szwagra bieżał, do kowala - rady i on nijakiej nie
 5     1, 10|         i ze zdumieniem zobaczył kowala wchodzącego do izby.~Przywitali
 6     1, 10|       dół.~Antek zaś po odejściu kowala jął rznąć tak zajadle sieczkę,
 7     3, 26|         ścianami okopconymi, ale kowala ani widu, jeno kowalowa,
 8     3, 28|        mówił, jako prościutko do kowala się poniesła.~-A niech se
 9     3, 29|          z kowalową i dosłyszała kowala idącego z wójtem ku kościołowi,
10     3, 30|         już od piątku zawarta.~- Kowala trza wypytać, czy mu nie
11     3, 30|       sobą, wójt to wama mówi, a kowala w chałupie nie ma, co zaś
12     3, 31|         a Hanka wpierając oczy w kowala rzekła:~- Przyjdą opisywać,
13     3, 31|        głowy.~Właśnie byli kiele kowala, skręcali na drugą stronę
14     3, 33|          dowiedzieć.~Przypierali kowala, bo z Niemcami się już zwąchał
15     3, 33|        coraz barzej, snadź przez kowala podmawiany, że tak robił,
16     3, 34|      sołtysowi dać znać!... kole kowala drogę poprawia z chłopakami!... -
17     3, 35|        Rocho dopiero po odejściu kowala poszedł za nią, wołając
18     4, 37| nieszporach, nie doczekawszy się kowala, ogarnęła się świątecznie
19     4, 37|        odpowiadając na powitanie kowala, któren był właśnie wchodził
20     4, 37|          o różnościach, wziął od kowala kieliszek, przepił do wszystkich
21     4, 39|        ukradkiem oczy; częstował kowala tabaką i prędko zagadał
22     4, 39|    prawie nie spuszczała oczów z kowala, któren się wiercił na miejscu,
23     4, 44|     głosować - i odwrócił się do kowala, któren przyświarczał wszystkim,