Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |     nikt tego nie widział prócz Jagustynki, a i ta udawała, że nie
 2     1, 8 |       bo go powstrzymywały oczy Jagustynki, co za nim chodziły cięgiem;
 3     1, 10|       mieli mieszkanie. Zawołaj Jagustynki, to ci pomoże... i zajmij
 4     1, 11| młynarza przy pomocy sąsiadek i Jagustynki.~Z pierwszej zaś izby wynieśli
 5     1, 12|       Jambroża... o Jezus, albo Jagustynki zawołaj... może co poredzą,
 6     1, 12|        samą śpiewkę.~Pobiegł do Jagustynki, że to i ona znająca była
 7     1, 12|        wydojonych i piekłowanie Jagustynki, która zaspawszy jak i drudzy,
 8     1, 12|   rozlatywały się gniewne głosy Jagustynki, bieganina i trzaski sprzętów,
 9     1, 12|       sielna - szepnęła Ewka do Jagustynki.~- Mądra i Kaśka, jak pełna
10     2, 15|     cała wieś powie, spytaj się Jagustynki, ona cięgiem przesiaduje
11     2, 15|         ogniu, że musiała wołać Jagustynki, aby chłopca okadziła i
12     2, 15|   obmacujące, złodziejskie oczy Jagustynki.~Wieczór był cichy, niemroźny,
13     2, 16|      może wyszli wszyscy, prócz Jagustynki, która ostała domu pilnować,
14     2, 17|        miejscu... bała się... i Jagustynki oczy chodziły za nią w ślad,
15     2, 20|      stawa! - wykrzyknął raz do Jagustynki.~- Chleb ją rozpiera i ponosi! -
16     2, 22|         zagadując czym innym.~- Jagustynki nie było? - zapytał Rocho.~-
17     3, 27|       go jutro sprawić. Wołałaś Jagustynki?~- Przyjść obiecała jeszcze
18     3, 28|      wielce nierada pyskowaniom Jagustynki.~- Siedzą od samego rana,
19     3, 29|        czyje...~Ale na te słowa Jagustynki Hanka zakrzyczała w złości:~-
20     3, 36|        łyżki, a skrzekliwy głos Jagustynki rozlegał się co chwila,
21     4, 37|  płaczem, a Hanka ozwała się do Jagustynki oprzątającej izbę:~- Chociaż
22     4, 39|     ucho przypochlebnym słówkom Jagustynki.~- Dobrzeście zrobili! Już
23     4, 41|         wyrzekł do Filipa, syna Jagustynki, okrzesującego chojary.~-