Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |            Jambroży, ale że, więcej godziny popijał, to juści, że w
 2     1, 8 |    nieprzytomne oczy:~- A to nie ma godziny, jak dziedzic sprzedał porębę
 3     1, 11|          weselu Jagusinym z Boryną!~Godziny biegły za godzinami i przepadały
 4     1, 12|          sennym, omdlałym brzękiem.~Godziny przechodziły za godzinami
 5     2, 20|         czas wolno i równo, jako te godziny na zegarze, ani go wyprzedzić,
 6     2, 24|           zniecierpliwienie rosło z godziny na godzinę, a nie wiada
 7     2, 25|      widziało, jako tamte słoneczne godziny były jeno snem rychło przespanym.
 8     2, 25|   przedzierał powietrze.~I tak szły godziny za godzinami, a coraz nowe
 9     3, 27|           cóż, kiej nie poredziła i godziny w chałupie wysiedzieć? Stary
10     3, 29|    uprzykrzony wiater wzmagał się z godziny na godzinę, że jeden szum
11     3, 30|              I tak oto przechodziły godziny cichości sennej i smutnej,
12     3, 31| rozporządził, że nie przeszła i pół godziny, a już rozdrapali chłopów,
13     3, 31|         uciekał z chichotem.~Długie godziny pracowali bez wytchnienia,
14     3, 36|       rozmawiał przytomnie, to całe godziny leżał kiej trup. Siedziała
15     3, 36|            do Jagny, siedzącej całe godziny bez ruchu i myśli, zgoła
16     4, 37| spodziewając się leda chwila Antka.~Godziny jednak przechodziły, a jego
17     4, 37|          gęstwę, siedziała tam całe godziny nasłuchując jeno Mateuszowej
18     4, 39|           potem nie pożałowała! Ani godziny nie ostawiaj pod swoim dachem,
19     4, 45|            wyglądam cierpliwie onej godziny, kiej kostucha zapuka i
20     4, 47|          lubością.~A potem już całe godziny nie odzywała się do nikogo.~
21     4, 48|             ścianą do białego rana.~Godziny szły za godzinami, piały
22     4, 48|          zajdach. Ale mimo wczesnej godziny upał się już wzmagał, słońce
23     4, 49|          wyżej, skwar wzmagał się z godziny na godzinę, ogniste blaski