Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         go przejęła po gorzałce i dziwna moc rozlała mu się po kościach.~-
 2     1, 7 |        Jagna zmilkła, ale poczuła dziwną ochotę choćby tym nożem
 3     1, 7 |          tysiąc - myślała i miała dziwną ochotę się spytać, ale gdzie
 4     1, 7 |           Rozważali se wszyscy tę dziwną historię, a dziewczyny niektóre,
 5     2, 15| rozglądała się kryjomo po izbie i dziwną ochotę miała gadać, ino
 6     2, 17|    trześnia!~Obstąpili dokoła i z dziwną radością a podziwem poglądali
 7     2, 24|          to w sercu poczuła jakąś dziwną, nie odczuwaną dawniej moc,
 8     3, 30|           rozpalało w duszach, że dziwna błogość przejmowała wszystkich,
 9     3, 30|       podjadłszy nieco. - Jeno to dziwna, że choć mu za życia w błocie
10     3, 31|                Rozdział 6~Na taką dziwną wieść Hanka aż się uniesła
11     3, 31|     chałupach roznosił nowinę tak dziwną, że zgoła nie do uwierzenia.
12     3, 32|  niepewności. Przejmowała ją jeno dziwna tęskność, że jaże łzy nabiegały
13     3, 34|            a chuda twarz jaśniała dziwną dobrocią i weselem.~Wodził
14     3, 34|           doli! - myślała potem z dziwną litością i jeszcze parę
15     3, 35|         Hanka, jeno że jakaś była dziwna, rozpytywała o wszystko,
16     4, 37|          smutek owiewał chałupy i dziwna cichość zaległa wszystkie
17     4, 38|      któren nie miał słów, a jeno dziwną słodkość zachwytów, przenajświętsze
18     4, 39|          patrzała za nimi z jakąś dziwną zgryzotą i markotnością,
19     4, 40|            Antek objął obydwóch z dziwną czułością.~- Robaki kochane,
20     4, 41|          sobie i chłódł, przejęty dziwną markotnością i żalami.~Siedzieli,
21     4, 45|         strwożone, lały się w nią dziwną muzyką i przejmowały warem,
22     4, 45|    dzwonił Jasiowy głos, wezbrany dziwną słodyczą, lecz Jagusia,
23     4, 48|         zagonie i patrzał w nią z dziwną lubością.~- Bojałam się,