Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         Przecięch się nie ozedrę, dwóch robót razem nie poradzę -
 2     1, 3 |           z Raciborowic, a za nim dwóch ławników i sekretarz, który
 3     1, 5 |        robotny parob, choćby i za dwóch, gospodarskiego nie ruszył
 4     1, 5 |     srodze.~A kowal, że to już po dwóch mocnych, nabrał rezonu i
 5     1, 9 |         burka zakatrupiłem... nie dwóch... a młodszy dziedzic dostał
 6     1, 11|           po jednym już był ni po dwóch...~- Kalikant jucha, zabawy
 7     2, 13|     grosza potrzeba, paszy też la dwóch nie starczy... musimy, Hanuś,
 8     2, 13| Stachowymi trepiskami, kopało się dwóch Żydów, juści, że pieski
 9     2, 13|         na czterdziestu rublach i dwóch złotych postronkowego la
10     2, 15|          pogwarę czasu nie było - dwóch warowało przy piłach, zwalało
11     2, 15|         na ziem, a wciągało nowe, dwóch zaś drugich rozcinało niedorznięte
12     2, 15|     mrozem pod szopami, a jeszcze dwóch obłupywało ze skóry dęby,
13     2, 16| Nadciągali z rzadka, kapaniną, po dwóch, po trzech i ci z Modlicy,
14     2, 20|         futrze, poprzedzany przez dwóch organiściaków, przybranych
15     3, 27|     garściach rządy, iż ledwie po dwóch niedzielach, a już wszystko
16     3, 27|   dobrodziej zapowiadał, co jutro dwóch księży przyjedzie słuchać
17     3, 29|    Płoszków, stryjecznych Stacha, dwóch chłopaków podorywało tuż
18     3, 31|    zaprosiła do siebie na kwaterę dwóch Rzepczaków, które robiły
19     3, 31|           zawdy bywa, że kiej się dwóch za łby bierze, trzeci korzysta!~-
20     3, 31|       Prawda, Rochu, ale niech no dwóch się zgodnie zmówi w przyjacielstwo,
21     3, 34|      coraz bliżej.~A nie wyszło i dwóch pacierzy, kiej słońce jęło
22     4, 42|        Zobaczysz.~I robili już we dwóch, wprawdzie stary wielkiej
23     4, 42|        odbył całkiem biednie przy dwóch jeno świecach, że Nastusia