Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |        trzymaj się osi,~Aj, nie daj chłopu gęby,-~- Cie, głupia,
 2     1, 2 |     poszedł do izby.~- Hanka, a daj no jeść! - krzyknął na synową
 3     1, 3 |       szła doić krowy.~- Rychło daj jeść, bo trza mi jechać...~-
 4     1, 5 |     urwał zakłopotany.~- Józia, daj no gorzałki i co przegryźć,
 5     1, 7 |        komina.~- Mleka i chleba daj mi, Józia, a wystarczy.~-
 6     1, 7 |      nie widział, a wdowieństwu daj spokój, to nie na twój rozum -
 7     2, 16|    trudno w saniach wysiedzieć! Daj, Jaguś, Pietrkowi choćby
 8     2, 16|         nie masz rozumu, a mnie daj spokojnie chleb wysadzić,
 9     2, 17|     będę!- wykrzykiwał hardo.~- Daj głupiemu wolę, to jak ten
10     2, 19|         samo...~- Mówię ci, nie daj się, póki czas - radził
11     2, 23|    Spalę się... loboga, puść... daj odzipnąć...~. . . . . . . . . . . .~ ~-
12     3, 27|      gospodarki sprzedaj, a nie daj go... nie daj... twoje...~
13     3, 27|   sprzedaj, a nie daj go... nie daj... twoje...~Nie skończył
14     3, 32|      dzisiaj z pewnością Matka, daj no papier; co go to stójka
15     3, 33|            To podkup ich, a nie daj! Rusz rozumem, kiej się
16     3, 35| wyrzekał głęboko zniechęcony.~- Daj spokój, Grzela, nie trafisz
17     4, 38|       nie wypruję.~- A wypruj i daj, ociec pierwszy. Nieraz
18     4, 40| wszystko! A jakby Antek wrócił, daj znać na kapuśniki. Chodźta,
19     4, 41|         rób, co ci każą! Hanuś, daj trzy miarki owsa na obrok,
20     4, 44|          powiedziałeś swoje, to daj i drugiemu rzec swoje! Wydzierają
21     4, 47|         weź, ogarnij sobą i nie daj na mękę, nie daj płakania,
22     4, 47|     sobą i nie daj na mękę, nie daj płakania, nie daj zatracenia!
23     4, 47|     mękę, nie daj płakania, nie daj zatracenia! Jedynego cię