Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |      wreszcie, ale już nie mógł wytrzymać, przysiadał na piętach,
 2     1, 5 |         jazgot się czynił, że i wytrzymać trudno było bo ci tu kurasek
 3     2, 17|    wełniakiem, aż nie mogąc już wytrzymać, a upatrzywszy sposobną
 4     2, 18| przejechał, nie wiesz to?~- Psu wytrzymać trudno na takiej wiejbie,
 5     2, 20|    niedzielę, że już w chałupie wytrzymać było trudno, miałać przecież
 6     2, 20|       na sobie, cięgiem, że już wytrzymać nie mogła. Ciężyło jej życie,
 7     2, 21|      wyżniach, że już nie mogła wytrzymać z zimna; baby zaś ostawały
 8     3, 27|  chałupach - ale mogła to i tam wytrzymać, kiej we wsi były same kobiety,
 9     3, 28|         wiedzieli, co z nią już wytrzymać ciężko, na złość wszystko
10     3, 30|         tak ckno czegoś, że już wytrzymać nie mogła. Od samego rana
11     3, 32|   zobaczy...~Nie, nie mogła już wytrzymać, bo te rozmysły przygniatały
12     3, 33|       Ale Tereska już nie mogła wytrzymać, uciekła w pole a buchnąwszy
13     3, 33|         gruchnęła nie mogąc już wytrzymać.~- Urzędnik do cię mówi,
14     3, 33|         ciężko będzie w Lipcach wytrzymać - zapewniał, że to bywały
15     3, 33|         trudno było w chałupach wytrzymać.~Zaś przez te gorąca, przez
16     3, 34|  jeszcze podniósł, że już zgoła wytrzymać było nie sposób i kurz zapierał
17     3, 34|        sobie radzić:~- A bo już wytrzymać nie mogę, jaże diabli człowieka
18     3, 34|         Ale już Grzela nie mógł wytrzymać, zerwał się od stołu i zaczął
19     3, 35|   nastają, że już ciężko we wsi wytrzymać.~- Jak Maciej był, to i
20     4, 37|        to nie poredziłem dłużej wytrzymać na ziemi, bo tam już ludzie
21     4, 42|    głuche, gdyż nie sposób było wytrzymać przy robocie, prosto żywy
22     4, 45|       śpik, że ledwie już mogła wytrzymać.~Na szczęście, przerwał