Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     strata.~- Witek! Witek! - jął wołać i odpinał szeroki rzemień
 2     1, 8 |           domu iść, i jęła synków wołać, żeby się zbierali.~Ale
 3     1, 11|         Za powrotem chciała ostro wołać na Jagnę, ale Jaguś usnęła,
 4     1, 12|       rozmawia... i do mnie by go wołać?... Te kobiety to ino aby
 5     2, 14|          dziedzic nikogo z Lipiec wołać nie będzie do roboty, pono
 6     2, 15|        jakoby w ogniu, że musiała wołać Jagustynki, aby chłopca
 7     2, 16|           i zaczął wielkim głosem wołać:~- Nie bluźnij, kobieto,
 8     2, 18|       wybiegła na ganek i zaczęła wołać Pietrka, a zalęknionym i
 9     2, 22|           tym nowomodnym wymysłom woląc prząść po staremu na przęślicach.~
10     2, 22|           Idą już, idą! - zaczęły wołać dziewczyny, bo się rozległ
11     2, 24|          zakłębił, zaczęli głośno wołać, by przywieść podpalacza,
12     2, 24|         ci na przedzie idący jęli wołać:~- Ksiądz z Panem Jezusem
13     2, 25|         ręce~i jął wielkim głosem wołać:~- Narodzie chrześcijański,
14     3, 31|           jął oblatywać chałupy i wołać, by się wszyscy schodzili
15     3, 34|     dowiedział i zaraz rano kazał wołać Dominikową, która była dopiero
16     4, 37| porozwieszali po płotach, gdy jął wołać na Hankę, aby przyniesła
17     4, 39|        głowę przez okno i zaczęła wołać do Hanki:~- Mówię ci, wypędź
18     4, 40|  gościniec przymierzać, oglądać i wołać.~- A kaj to drugi taki dobry
19     4, 40|       każde bicie serca zdało się wołać na świat cały mocno i radośnie:~-
20     4, 43|        rzucać na łóżku i trwożnie wołać:~- Odpędź je, bo me zatratują,
21     4, 44|        skoczyli w naród i dalejże wołać:~- Szapki dołoj! szapki!~-
22     4, 45|           Matka właśnie wyszła go wołać na kolację.~- Co się tam