Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | przepomniałam.~- Sielna dziewucha, a rosła, że bez płot nie przejdzie,
 2     1, 11|             hukiem, a ochota jeszcze rosła, jak te wody po ulewie -
 3     1, 12|       tęskliwymi oczyma, a matka aże rosła z kuntentności, odkładała
 4     1, 12|             a z nimi i powaga w niej rosła, i harność pełna mocy a
 5     2, 13|         złych wichrach przyjedzie.~I rosła zima, rosła co dzień, co
 6     2, 13|            przyjedzie.~I rosła zima, rosła co dzień, co godzina, co
 7     2, 13|             Biaława ćma się czyniła, rosła, stawała; biały, migotliwy,
 8     2, 13|       krzywda go piekła kiej ogień i rosła wciąż, rozrastała się w
 9     2, 15|            ale teraz z dnia na dzień rosła w nich złość do siebie i
10     2, 16|            stał przed nią i tęsknica rosła w niej, i rozdzierała duszę,
11     2, 16|        rodziła się gwiazda i zda się rosła w oczach, leciała, pryskała
12     2, 17|           ociężale, sennie, a w niej rosła i wzmagała się nieustępliwie
13     2, 19|         gorącość rozbierała, uciecha rosła, to i młodzi hulali z całej
14     2, 20|           ale i zazdrość tym większa rosła.~Wlekło się tak blisko całą
15     2, 21|           nie zmoże. Nadzieja w niej rosła wraz z takim nabierem sił,
16     2, 23|           burza się w nich zerwała i rosła wzmagając się co mgnienie,
17     2, 23|             zaszarpała serca, a łuna rosła i pożar ognistą płachtą
18     2, 25|             stół.~Niecierpliwość zaś rosła w czekających z minuty na
19     2, 25|             jedne po drugich, poręba rosła, pocięte olbrzymy leżały
20     4, 42|           przy jego pomocy chałupina rosła kieby na drożdżach, zaś
21     4, 49|              większy i niespokojność rosła z minuty na minutę.~Antek
22     4, 49|               wołali coraz częściej, rosła w nich bowiem niecierpliwość,