Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |    spamięta! A dzieuch i kobiet pełno tu przed nimi, że i kija
 2     1, 6 | wycinaniem i zwożeniem kapusty; pełno jej było po klepiskach,
 3     1, 6 |          bo dołów wszędzie było pełno, a Jagna szła z drugiej
 4     2, 14| Wprowadziła ją do komory, gdzie pełno było worów i beczek ze zbożem;
 5     2, 15|       ludzi, i wszędzie go było pełno, zwijał się jako ten szczygieł
 6     2, 16|          aż raziło - a wszędzie pełno było wrzawy dzieci, rwetesu,
 7     2, 16|         przyręblach, nawoływań; pełno było po drogach ludzi, przed
 8     2, 16|            a tam u nich gwarno, pełno ludzi... chodziłam koło
 9     2, 17|    huczała świąteczną radością, pełno ludzi snuło się po drogach,
10     2, 19|           prosiła cichutko, boć pełno było ludzi dookoła.~Nie
11     2, 24|     kupy już stały w opłotkach, pełno było w podwórzu, a już zgoła
12     2, 25|      wodą, waliła bowiem z pól, pełno jej było po rowach, a drogi
13     2, 25|    grudzią, wody się ścięły, że pełno było zamarzłych kałuży kiej
14     3, 28|         kły szczerzy, drobiazgu pełno, Florka chora, grosza jednego
15     3, 30|         by przewlókł!~- A zboża pełno w dole.~- Jezu, a może tam
16     3, 32|       wzdłuż rzeki, łąkami, kaj pełno było jeszcze kałuż, a miejscami
17     3, 33|  dzwoniły młoty. Od samego rana pełno już było na drogach gwarów
18     3, 33|     zgodzić się musi! We dworze pełno Żydów, każden o swoje krzyczy!
19     3, 35|       szedł dalej. Całe dwa dni pełno go było na wsi, w chałupach,
20     4, 40|         ano nikt nie posiewa, a pełno go na świecie.~- Bo plenny!
21     4, 41|          na drogach bowiem było pełno ludzi, wałęsających się
22     4, 49|      użalając się pospólnie, że pełno było w opłotkach, przed