Tom, Rozdzial

 1     3, 28|          co potrza, obrządza.~- A kajże to Michał?~- Poszedł z organiściakiem
 2     3, 28|        przeciek nie uredzę...~- A kajże to poszedł?~- Nie wiecie?...
 3     3, 28|           było więcej nikogo.~- A kajże się to Michał podział?...~-
 4     3, 33|      Każden miał swój frasunek, a kajże się to naród pocieszy, wyżali,
 5     3, 33|             Czekaj tatka latka, a kajże się to na zimę podziejem?
 6     3, 33|           chałupie nie zagości... Kajże się to podzieje?~Wszystko
 7     4, 40|           zmożemy. Hale, Rochu, a kajże to nasze gościńce?~Stary
 8     4, 40|           przez wywarte okno.~- A kajże to Jagna? - latał zdumionymi
 9     4, 40|     pomaga, co ten pies napłacze. Kajże to ona dzisia?~- Do dzieci
10     4, 41| Pokorzylim ich do cna!~- Pietrek, kajże to drzewo? - zawołała znowu
11     4, 41| Przywitali się przyjacielsko.~- A kajże to Bartek? - pytał Antek
12     4, 41|   czerwieniały jakieś kobiety. ~- Kajże się to kryjesz, że ani sposobu
13     4, 41|          na zadatek chwaci...~- A kajże to jeszcze chałupa, lewentarz,
14     4, 41|      poszłabyś ze mną we świat?~- Kajże to? - podniesła na niego
15     4, 41|        Późno, muszę już bieżyć!~- Kajże ci pilno, nikto przeciek
16     4, 41|         im nasmażyć jajecznicy.~- Kajże tak późno? - zapytał wreszcie
17     4, 44|         Płoszka! Jakże zrobim?... Kajże to Grzela? Przykazuje głosować:
18     4, 45|    zrównali się z nim pokrótce.~- Kajże to pan starszy, na prześpiegi? -
19     4, 47|   wszystkie też bij zabij na nią! Kajże ta sprawiedliwość! Chłop
20     4, 47|            Kawalerska sierota, to kajże się pożywi, jak nie z cudzego -
21     4, 49|        Płoszkowa zakrzyczała:~- A kajże to Antek Boryna? Cała wieś
22     4, 49|           marnuje narodu, Jezu! A kajże to Szymek?~- W Lipcach siedzi,