Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         nie baczą, że wszystkich jednako ta święta ziemia pokryje. ~-
 2     1, 4 |        mu się wziąć całą - wzion jednako najmniejszą, ogarek prawie,
 3     1, 6 |          nić okręcała się ciągle jednako na tym, że jak matka każą,
 4     2, 13|          karczmy.~A wichry wciąż jednako wiały i gryzły mrozem coraz
 5     2, 15|         trzeszczały bezustannie, jednako, jakoby kto szkło gryzł,
 6     2, 16|       serca, wiązały ze sobą, że jednako już czuli, jednako im serca
 7     2, 16|      sobą, że jednako już czuli, jednako im serca biły, jednakim
 8     2, 24|          Ale jedno, co zgodnie i jednako wszyscy czuli, to głębokie
 9     3, 26|     pamięć wiedziała. Ale wszędy jednako było cicho i pusto, jeno
10     3, 27|       czy też li w noc ciemną, a jednako kruszynę ludzką mieciesz
11     3, 30|          czy nie, a naród zawsze jednako plonuje, juści... a ziemi
12     3, 31|    poszły spać do stajni i obór.~Jednako i to nie pomogło, a trwoga
13     3, 31|       zapobiegliwy i o wszystkim jednako baczący, a tak samo jak
14     3, 31|         i oczyma toczyli górnie, jednako rozmowni byli, a obejście
15     3, 32|      prawo ma na świecie jedno i jednako je Pan Jezus szanuje, wedle
16     3, 33|      Mateusz mu czy Kuba, każden jednako przysięga, jak sięga, każden
17     3, 36| powietrzu się unosiły i świeciły jednako strasznie i tak ciągnące
18     4, 40|      robocie, a Hanka szła wciąż jednako i jakby z rozmysłu pogadując
19     4, 42|        się kaj zerwał, a co dnia jednako ze wschodu na zachód wędrowało
20     4, 42|     posuchę. ~A i Szymek co dnia jednako stawał do roboty, nie dając
21     4, 43|        bierze.~- Chłopu to każda jednako pachnie i z każdą rad by
22     4, 44|        garść wtykał, a wszystkie jednako skamlały o poczekanie do