Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |  Wyciągnął białą sukmanę i pas czerwony, a potem długo czegoś szukał
 2     1, 4 |      wójt, i Tomek Kłąb nieśli czerwony baldachim, a spod niego
 3     1, 4 |       klony, i raz w raz jakiś czerwony liść odrywał się i niby
 4     1, 4 |   któren pochylony nad stołem, czerwony, rozkładał szeroko ręce,
 5     1, 7 |   Musiał mieć już w głowie, bo czerwony był jak ćwik, kapotę rozpuścił
 6     1, 10|  wychylał się z wolna ogromny, czerwony księżyc w pełni, aż łuny
 7     1, 12|       przed progiem, a wielki, czerwony kogut ostrożnie zaglądał,
 8     2, 14|       i z podwiniętymi rękami, czerwony jak rak, siedział przed
 9     2, 15|      konopiach, ino migał jego czerwony w zielone pasy spencerek
10     3, 28|       której wysiadał tłusty i czerwony ksiądz z Łaznowa.~- Spowiedzi
11     3, 30|     ranami pokryty i w płaszcz czerwony jeno przyodziany z chorągiewką
12     3, 30|      nimi wójta, sołtysa i ten czerwony łeb kowalowy.~Niejedne kobiece
13     3, 30| dymiącymi michami. Dziwnie był czerwony, mało jadł i łyżką po zębach
14     3, 32|    biły hukliwie, ogień buchał czerwony z ogniska, a kowal obręcz
15     3, 34|        zaś w końcu wynosił się czerwony baldach, a pod nim ksiądz
16     3, 34|      niby łódź na fali, płynął czerwony baldach i chwiały się chorągwie,
17     3, 34|      proboszcz spotniały był i czerwony kiej burak, ale obchodzili
18     3, 35| pomioty!~- I czekajcie, aż wam czerwony kogut zapieje!~- Zajrzymy
19     4, 38|        kiej ta rzeka wezbrana. Czerwony baldach płynął na przedzie,
20     4, 38|     srebrem, a Jasio, spocony, czerwony ze zmęczenia i radosny wielce,
21     4, 44|     się i wójt. Stanął w progu czerwony jak burak i spocony, ledwie
22     4, 48|        o krzaki, wpadł do domu czerwony jak burak, oblany potem