Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |   paskudnik...Witek pedał, co borowy wygnał ich z zagajów i co
 2     1, 2 |       Na dworskich zagajach i borowy go stamtąd wygonił.~- Ścierwy,
 3     1, 2 |     bom to winowaty... ale... borowy mię wygnał i jeszcze chciał
 4     1, 2 |      zawołał radośnie - bo to borowy mię wygnał z krowami, bo...~-
 5     1, 2 |       dworska sprawa, bo pono borowy wygnał z zagajów. Najlepsza
 6     1, 5 |      byłaby sprawiedliwość.~- Borowy? Juści, że mu się to należy,
 7     1, 9 |  Myślałem, że to dziedzic abo borowy strzelają...~- Hale... juści...
 8     1, 9 |       bojał, by nie posłyszał borowy, i dorznąć musiałem...~-
 9     1, 12|     nie powiedajcie nikomu... borowy me postrzelił... ino...~-
10     1, 12|    Powiadał kiedyś w karczmie borowy, że ktoś im szkody czyni...~-
11     2, 14|   Dołach.~- Powiedział i mnie borowy, że dziedzic nikogo z Lipiec
12     2, 18|   schować pod gałęzie, że ani borowy poznał! - zawołał z dumą.~-
13     2, 19|       jasna i pewna, bo i sam borowy, któren był na sumie, przytwierdził.~
14     2, 25|   pomagać, a wiódł wszystkich borowy, któren w ostatniej chwili
15     2, 25|     nie wytrzymał i pacierza, borowy go zmógł, sprał; w śniegu
16     2, 25|       dziesięciu jednego, gdy borowy opędził się wreszcie babom,
17     2, 25|       parę kroków za drzewem.~Borowy przemagał, ciężko mu szło,
18     2, 25|        ludzie!... Ratujta!...~Borowy właśnie w ten mig trzasnął
19     2, 25|      szaleństwem w oczach, że borowy się zląkł i zaczął uciekać,
20     3, 26| przywieźli z rozłupaną głową: borowy ci go tak uszlachtował,
21     3, 33|    swoje krzyczy! Powiadał mi borowy, co już krowy zajęte za
22     3, 34|   Przyjeżdżaj z wozami, to ci borowy wycechuje dziesięć sztuk