Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       łby wodziła... ale zawżdy żona i gospodyni! - Tu westchnął
 2     1, 2 |      sprzątać ze stołu.~- Dobra żona głowy mężowej korona - dorzucił
 3     1, 3 |   Dopraszam się łaski, a dyć ja żona tego chudziaka, Bartka Kozła -
 4     1, 3 |    prześwietny sądzie - rzuciła żona.~- Ile lat?~- Hę?... a,
 5     1, 3 |     dwie niedziele - objaśniała żona.~- Cichoj, Magduś, cichoj!
 6     1, 4 |        gospodarzy, bo i Antek z żoną stojali w kupie z drugimi
 7     1, 5 |      więcej niźli ziarna. Niech żona powie, jakie mi to jajka
 8     1, 12|     Powiedają: "Chłop robotny i żona pyskata, to wezmą choćby
 9     2, 13|     juści! Co mu ta kobieta, co żona tyla, bych chałupy pilnowała,
10     2, 16|        drugimi, przyszedł był z żoną i ze Stachami, puścił ich
11     2, 22|       proszona Kobusowa, Wojtka żona, pleciuch najgorszy i zazdrośnica
12     2, 22|       pusto... straszno... jeno żona schorowana wywlekła się
13     2, 22| wyklinać i pomstować!~Próżno go żona wstrzymywała, próżno u nóg
14     2, 25|        od dnia pogodzenia się z żoną, na co tak rychło się zgodził,
15     2, 25|       jakby mu obcą była, a nie żoną ślubną, że nawet już nie
16     3, 30|    utęskniona wielce łask jego; żoną mu przeciech ślubną była
17     3, 33|      Obejrzałeś, co? - zapytała żona wychylając się ze sieni.~-
18     3, 35|       za wiele... Borynową była żoną, nie jakąś latawicą... -
19     4, 39|    próbę tartak.~- Przed chwilą żona mi opowiadała, jakżeście
20     4, 41|        jeno został sam na sam z żoną, zaczął się wyznawać z utrapień.~
21     4, 42|         Szymek cięgiem łaził za żoną, w kąty ją ciągał, a tak