Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         pieszczotliwie chwytała wargami za kołtuny.~-...Ziemniaki
 2     1, 3 | zastygłą - poruszała bezzębnymi wargami, jakby się modliła po cichu;
 3     1, 4 |        za pacierzem spieczonymi wargami, a potem ino śpiewał tak
 4     1, 11|        kicała, stawała słupka i wargami ruchała, niczym żywy zając.~
 5     2, 18|        tył i wpił się tak mocno wargami w jej usta, że straciła
 6     3, 27|       oprzędły, że pacierz jeno wargami mówiła, daleko od niego
 7     3, 27|        co na jej głos poruchuje wargami, a oczy mu chodzą, jakby
 8     3, 29|        go w rękę roztrzęsionymi wargami.~- A wam co?~Zdumiał się,
 9     3, 32|       powietrze zgorączkowanymi wargami... Nie, niedobrze się jeszcze
10     3, 32|  pierwsza powtarzała zbielałymi wargami, jeno w tych długich przerwach,
11     3, 33|  obwiązaną, ruchał cosik sinymi wargami.~Pochwalili Boga, nie odrzekł
12     3, 34|  zatrzepały i jął ruchać sinymi wargami, ale głosu nie dobył.~-
13     4, 37|     szeptał pacierz posiniałymi wargami, w piersi się bił i kajał
14     4, 37|         zaczynał roztrzęsionymi wargami, bo już wszystkim się widziało,
15     4, 39|     nabrać powietrza zbielałymi wargami, opadła na ławę, a od tego
16     4, 40|  szepcąc pacierz roztrzęsionymi wargami.~- A jak me zasądzą na Syberię,
17     4, 41|        i żalem.~Na darmo szukał wargami jej warg głodnych całunków,
18     4, 42|         serdecznie przywierając wargami do krzyża, obszedł go na
19     4, 45|    świat i wysysała spieczonymi wargami wszystką moc ze ziemi omglałej.~
20     4, 45|     twarz w proch, przywierając wargami do miejsc, kaj przeszły
21     4, 47|       oczach. Poruchiwała cosik wargami, błogo uśmiechnięta i zapatrzona