Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |     Pięć morgów do moich to... trzydzieści pieć bez mała! Karwas pola!...~
 2     1, 5 |       Wiele dają za maciorę?~- Trzydzieści papierków, powiadają, że
 3     1, 5 |    boków leżał zanurzony.~- Za trzydzieści pięć sprzedajcie, zajrze
 4     1, 11|        Szymek ma już dobrze na trzydzieści i żenić mu się nie da, z
 5     2, 13|        o to słowo... bierzecie trzydzieści rubli?~- Powiedziałem swoje!~-
 6     2, 13|     swoje!~- I ja mówię swoje, trzydzieści jeden... no, trzydzieści
 7     2, 13|       trzydzieści jeden... no, trzydzieści jeden i pół... no, trzydzieści
 8     2, 13| trzydzieści jeden i pół... no, trzydzieści dwa - dajcie rękę... no,
 9     2, 13|       dwa - dajcie rękę... no, trzydzieści dwa i pół... zgoda?~- Rzekłem.~-
10     2, 13|     Rzekłem.~- Ostatnie słowo, trzydzieści i trzy! Nie, to nie!- powiedział
11     3, 28|       garście cudze patrzy, po trzydzieści złotych od pochowku bierze
12     3, 28|   Sielny wieprzak, daliście ze trzydzieści rubli...~Oglądał go pilnie.~-
13     3, 28|     oczy połeć.~- I... niecałe trzydzieści dałam, niecałe! - odpowiedziała
14     3, 29|       przyodziewę.~- Choćby ze trzydzieści złotych! Wełniak nowiutki
15     3, 30|       w sam raz do wykupna, ze trzydzieści gospodarstw tam by wymierzył,
16     3, 30|      by wymierzył, juści... ze trzydzieści... ale bo to dziedzic przeda,
17     3, 33|        poczciwa!~- To już całe trzydzieści złotych bierzcie, do równa -
18     3, 34|   Żydów. No i zwożą, bo dobrze trzydzieści wozów będzie z gałęziami.
19     3, 34|   Rocho rozliczał.~- Czterysta trzydzieści dwa ruble i pięć złotych!
20     4, 37|        a strachań niemałych.~- Trzydzieści dwie morgi, a paśniki, a
21     4, 39|    pierzyna ważyła bez mała ze trzydzieści funtów.~- Mówię ci, stul