Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |    gront. Wadzili się już z pół roku, aż się i dzisiaj w połednie
 2     1, 7 |         poglądała.~- A to z pół roku byłeś we świecie... - szepnęła
 3     1, 7 |  szepnęła zmieszana.~- Całe pół roku i dwadzieścia i trzy dni...
 4     1, 7 |           Nie nowina to jej, co roku se to robi.~- Baba jak tur,
 5     2, 16|     potrzebne, były z łońskiego roku, ale się we wesele do cna
 6     2, 16|         o ten śnieg z łońskiego roku, jakaś mroczna była, zniecierpliwiona
 7     2, 19|         Króle, które jakoś tego roku wypadały w poniedziałek,
 8     2, 20|       nieszczęście, w przeszłym roku przez to samo zmarnowali
 9     2, 22|            Aż w końcu trzeciego roku na pierwszą zwiesnę powrócił,
10     3, 27|        przecierpiała bez te pół roku, że drugi człowiek bez całe
11     3, 30|       największe święta w całym roku, Wielkanoc, i tyla obcego
12     3, 30|        na swoje dziewki, że pół roku utrzymać nie może.~- Prędko
13     3, 30|     trudno dziewki dotrzymać do roku. Co prawda, to i służba
14     3, 31| Zwyczajnie to było, jak każdego roku na pierwszą zwiesnę, nikto
15     3, 31|        rodzone, dyć w tym samym roku się ulągł co i mój Stacho!
16     3, 31|         pamiętacie, choć już od roku wołam, że dach mi zacieka
17     3, 32|       coś więcej niźli zeszłego roku.~- Mają co żreć na moich
18     3, 33|         że to siano w przeszłym roku... cicho, tam jakaś kobieta
19     3, 34|       łeb mu obedrze!~- I z pół roku nie przypuści do siebie.~-
20     4, 40|      razy z kompanią, alebym co roku chodziła - westchnęła Filipka
21     4, 44|     zacząć budowę jeszcze w tym roku, a na przyszłą jesień dzieci