Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |        No, zostańcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem.~I ksiądz skręcił
 2     1, 3 |      płomieniami.~- Jacek ! wodę panu do mycia.~- Dyć zara, zrobi
 3     1, 5 |     księdzem być lepiej, bo to i Panu Jezusowi chwała, i ludziom
 4     1, 7 |          świętej osobie...~Ale i Panu Jezusowi dość było tego
 5     1, 7 |       był od ludzi i wierniejszy Panu, zastanowiło wszystkich
 6     1, 9 |           i mnie kazał starszemu panu listy nieść... poszedłem...
 7     1, 10|        siedzą, pracują i jeszcze Panu Bogu dziękują. Wziąłbyś
 8     1, 11|          łacno wygrażać choćby i Panu Bogu! - zawołał młynarz
 9     2, 13|          nie będę.~- Twoja wola! Panu Bogu oddaję.~Hanka aż się
10     2, 14|     niemały, i wstyd...~- Co też panu w głowie powstało? co? -
11     2, 16|        cóż poradzi, trza i za to Panu Bogu podziękować... - I
12     2, 18|  nadchodzi; ostajcie z Bogiem.~- Panu Bogu oddajem!~Chciała go
13     2, 22|     przyszła godzina porachunku. Panu Jezusowi już zbrakło cierpliwości
14     3, 27|          udźwignie, co ta na nią Panu Jezusowi spuścić się spodoba,
15     3, 29|         i rzekł:~- A najpierw to Panu Bogu powinniście podziękować
16     3, 33|        lepiej nie poredzi... Ale panu wójtowi przeciek wszystko
17     3, 34| wyszykuje! Nie potrza mówić, jak panu Jackowi dziękował i przepraszał;
18     3, 34|          płaczem.~- Wróci chłop, Panu Bogu podziękujecie. Gdzie
19     3, 34|        świat cały śpiewał chwałę Panu - jakoby te lipy wyniosłe,
20     4, 37|       lepsza prędka śmierć. Trza Panu Bogu dziękować, co się już
21     4, 37|   łajdusy jedne! Powiem ja o tym Panu Jezusowi, powiem, a on już