Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |         tak ciął po strunach, że nuta jakby sama wychodziła...
 2     1, 11|    ciżbie; a co skrzypki huknęły nutą drygliwą, to sto hołubców
 3     1, 11| baraszkujące, ucinaną, brzękliwą nutą i skokliwymi przyśpiewkami
 4     1, 11|    siarczyste a zadumane i żalną nutą przeplecione, warem krwie
 5     1, 11|        miejscu i spadły z nagła, nutą krótką, migotliwą, ostrą,
 6     1, 11|             to znowu śpiewały tą nutą ciągliwą, żałosną i płakaniem
 7     1, 11|   płakaniem kiej rosą osnutą; tą nutą naszą, kochaną, serdeczną,
 8     2, 16|         przyciszoną a tak tkliwą nutą, że mróz szedł przez kości,
 9     2, 17|        cichutką, ledwie słyszaną nutą za stajni, bo tam się przeniósł
10     2, 22| piszczałka wrzasnęła przebieraną nutą, chłopaki rypnęli kijami
11     2, 22|  przebierać i ciągnąć z cicha tą nutą rzewliwą a mieniącą, jakoby
12     2, 24|     osnuły pieszczoną, kołyszącą nutą, że dziwnie osłabł w sobie,
13     3, 32|     fujarka zaświergoliła tęskną nutą, jakby do wtóru tym szeptom
14     3, 33|        gardzieli, wyciągać rwaną nutą, wzbierać mocą, jaże w końcu
15     3, 33|            że to opóźniali się z nutą niektóre.~A nawet raz huknął
16     3, 34|         wydzierały się cieniuśką nutą, dzieci piskały po swojemu,
17     3, 35|         kuflów; flecik zagwizdał nutą jeszcze słodszą, skowronki
18     4, 40|         wydzierając się piskliwą nutą, zaś Hanka kluski zagniatała
19     4, 45|     zagrały przebieraną, hukliwą nutą, z chóru podniósł się grubachny
20     4, 45|      mszą, i zagrały przejmującą nutą organy, i wionęły kadzielne
21     4, 49|        rzępoliły drygliwą wielce nutą.~Przed oknami rozległ się