Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           Panu Jezusowi chwała, i ludziom na pociechę - pogłaskał
 2     1, 5 |           jajków nie niesą, abo i ludziom w garście, będzie się ta
 3     1, 7 |  powiedzenie, nieraz takie, że aż ludziom skóra cierpła i włosy wstawały
 4     1, 10|           tyla... a to i wełniaki ludziom tka... i przędzie, i haruje
 5     1, 11|     Kalikant jucha, zabawy będzie ludziom bronił.~- O księdza się
 6     1, 12|         zdycha, a nie przeszkadza ludziom jeść! Byłem na odwieczerzy
 7     2, 14|     wszystkiemu. Nie skamlałaby i ludziom przed oczy nie świeciłaby
 8     2, 16|      odpowiedzą; równe są dzisiaj ludziom i społecznie z niemi czujące,
 9     2, 16|          się w lasach i poczciwym ludziom drogę zastępowały.~Latową
10     2, 17|     prawdę gadał, a ino, co mówił ludziom,..~- Cygan paskudny, cygan!~-
11     2, 18| przenikliwie spoglądał w oczy, że ludziom miętko robiło się w dołku.~-
12     2, 19|      żarty stroiła, nowiny w uszy ludziom kładła, pilnie jednak bacząc,
13     2, 19|          wykrzykiwał ku rzepeckim ludziom:~- Ślachta, ścierwy, worek
14     2, 19|         swoje i ciągną.~- Będą tu ludziom odbierać robotę.~- Wyczeszemy
15     2, 25|          to i barzej się mierziło ludziom, boć nikto roboty żadnej
16     2, 25|        zwodne czyniło, że się już ludziom widziało, jako zwiesna się
17     3, 33|           skrzypice przywtarzając ludziom tak słodko, cichuśko a przejmująco,
18     3, 35|          polskie a gazety rozdaje ludziom... Trza go ostrzec, by się
19     4, 37|           katafalku i rozdawać je ludziom, ksiądz też jeszcze prześpiewał
20     4, 40|         była podwieczorek posłała ludziom na pole, gdy chłopy przyszły
21     4, 41|      węgli z pieca.~- Trza będzie ludziom ponieść podwieczorek - przerwała