Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         kochanego.~- Pan Bóg dał latoś urodzaj na kartofle, co? -
 2     1, 2 |      żyto, widzi mi się, posiały latoś, tak... Pięć morgów do moich
 3     1, 3 |   wreszcie.~- A juści. Obrodziły latoś niezgorzej.~- Przychować
 4     1, 5 |         jakie mi to jajka dawali latoś za spis wielkanocny - więcej
 5     1, 8 |        przy drodze, gdzieście to latoś mieli kartofle.~- Najlepsze
 6     1, 10|    Rekruty, te, co ich do wojska latoś wzieni, piją se la uciechy...
 7     2, 18|          do ognia.~- Ciężka zima latoś - szepnął.~- Pewnie; że
 8     2, 25|         wiosna wolniej nadchodzi latoś niźli po drugie roki, bo
 9     3, 33|      niego.~Przednowek wcześniej latoś zawitał i tak ciężki, jaże
10     3, 33|         przez przednówek cięższy latoś niźli po inne roki, dość,
11     3, 33|            Niezgorszy przednowek latoś dał mi Pan Jezus! Umarlaków
12     3, 36|       była po inne roki, ale nie latoś! - zaczynaj, Mateusz.~Przeżegnali
13     3, 36|     zapłaczą wnet niebiosy", ale latoś stało się jakby na przekór.
14     4, 38| przyjdzie zdychać.~La wszystkich latoś ciężki przednówek - szepnęła
15     4, 39|        la młynarza!~- Cięższy on latoś niźli łoni. Wszędzie bieda
16     4, 40|       musi być, co i prawda. Ale latoś sporo narodu wybiera się
17     4, 40| ziemniakami i puścił się miedzą.~Latoś na polach z tej strony wsi
18     4, 41|      niźli rdza żelazo.~- Ciężki latoś przednówek nawet la gospodarzy.~-
19     4, 41|       samych w takiej biedzie! A latoś jakby wszystko złe zwaliło
20     4, 45|          miło.~- Tam piachy, ale latoś wszędy żniwa rychlejsze.~
21     4, 47|          moja Jewka z Maciusiem. Latoś mało wiela się ze wsi wybiera.~-