Tom, Rozdzial

 1     1, 3 | gałązkami i pomilkły kiej te kumy, co na Podniesienie oczy
 2     1, 4 |    gospodarstwo, a dzieci, a kumy - to i cały świat la niej.
 3     1, 4 |     ucieszy. Dałby jej Antek kumy! Nic, ino siedź w chałupie
 4     1, 5 |  sprawiedliwością, komu ją w kumy prosić potrza - mnie nie
 5     1, 11|    większy, bo wciąż wpadały kumy różne, to krewniaczki, to
 6     1, 11|      krewniacy, powinowaci i kumy Borynów i Paczesi, a drudzy
 7     1, 11|   osobna przepijali. Józia i kumy roznosiły na przetakach
 8     1, 11| przez te łzy, co jej ciekły, kumy i kumów całowała.~- Pijcie,
 9     1, 12|      Jaguś próg przestąpiła, kumy ciskały za nią nitki wyprute
10     2, 16|     to złość rządzi, a to są kumy złego!~- I... co tam rządzi,
11     2, 19|     siedzą. Sołtys poszedł w kumy z Balcerkową, bo pono stary
12     3, 26|     szerokich chałup, co jak kumy w sobie wielce podufałe,
13     3, 31|   walili wójt z Płoszkową, w kumy proszeni, z tyłu zaś kusztykał
14     3, 31|     nad stawem.~- Do roboty, kumy, w pola, kto ma sprawę do
15     3, 31|  dziewanny i łopiany kiej te kumy podufałe zasiadały szeroko,
16     3, 34|     kajś zapodział, że skoro kumy się porozchodziły, zajrzała
17     3, 36|      kopice i stogi, kiej te kumy podufałe przysiadając do
18     4, 39|    na wsi huczało kiej w ulu kumy leciały do kum na poredę,
19     4, 39|    cicha i wymijał rozgadane kumy, dopiero pyskujące przed
20     4, 41| kąpiące się chłopaki, jakieś kumy kłóciły się po drugiej stronie
21     4, 47|    przódzi podbechtana przez kumy, wywarła na niego gębę:~-