Tom, Rozdzial

 1     2, 17|    taka lubość; że się prężyła cisnąc mocno do poduszek... to
 2     2, 22|        tańcować koło węgłów, a cisnąć się z widłami do środka,
 3     3, 29|   zbiegały ze wszystkich stron cisnąc się do starszych, a poszturchując
 4     3, 30|     rozwodzone. Klękali kornie cisnąc się coraz barzej, że wnet
 5     3, 30|      się jej, iż wpodle klęczy cisnąc głowę do jej kolan... to
 6     3, 30|     gdyż powstawali z klęczek, cisnąc się jeszcze barzej ku ambonie
 7     3, 30|       wolniuśko, noga za nogą, cisnąc się w strasznej ciasnocie
 8     3, 30|        nie zdzierżę! - jęczała cisnąc głowę w poduszki, bych dzieci
 9     3, 30| zapadała w siebie bez pamięci, cisnąc się jeno do pnia i prężąc...
10     3, 30|        dychać ze wzruszenia, a cisnąc się coraz barzej, bych lepiej
11     3, 31|    kiej kuropatki, nie śmiejąc cisnąć się na oczy dobrodzieja,
12     3, 32|         co chórem odkrzyknęli, cisnąc się do niego kiej te owce
13     3, 32|        przestawali opowiadać i cisnąć się nad bruzdą przydrożną,
14     3, 34|           I śpiewając ruszyli, cisnąc się we wrótniach smętarza
15     3, 35|       półkolem stanęła gromada cisnąc się i przywierając ramionami.~
16     3, 35|        drudzy zachęcając się a cisnąc coraz bliżej i groźniej,
17     4, 43|    zdrętwiałe, bezsilne dłonie cisnąc je do twarzy i oczów.~-
18     4, 43|   sieroto, od matuli.~Szeptała cisnąc go do piersi kiej dzieciątko,
19     4, 48|        Przyklękła w bruździe i cisnąc mu się do kolan wpierała
20     4, 48|  unikając swoich oczów, a wraz cisnąc się do siebie tak z bliska,
21     4, 49|       tyle pieniędzy?~Jęli się cisnąć dokoła i pytać niewoląc