Tom, Rozdzial

 1     1, 11|    odbył ślub, bo ksiądz się do chorego spieszył. A gdy wychodzili
 2     1, 11|  Spóźnił się, z dobrodziejem do chorego jeździł aż na trzecią wieś,
 3     1, 12|         od tego, by gdzie go do chorego proszą, szedł.~- Jezus!
 4     2, 16|        którego to był w jesieni chorego przygarnął, wykurował, ochraniał,
 5     2, 22|   zwykły, podobien do patrzenia chorego, smutkami kieby mgłą przysłoniony,
 6     2, 22|    służebnico wierna.~Obejrzała chorego i zafrasowało się wielce
 7     2, 22|      bych ksiądz szedł pilno do chorego, ale on, dojrzawszy, iż
 8     2, 25|        posępny jak to patrzenie chorego, co ledwie oczy ozewrze
 9     3, 27|        wziąć na swoją głowę i o chorego dbać, bo chociaż i kowalowie
10     3, 27|     cicho wsunął prosto idąc do chorego. ~- Nie gadał czego? - zajrzał
11     3, 28|        często obzierając się na chorego, ale że się nie poruchiwał
12     3, 28|         się do opatrzenia głowy chorego.~- Cie... komu sygnaturka
13     3, 28|         wstrzymać, zaglądała do chorego, to zamówiwszy się o coś,
14     3, 30| przylazł do Borynów, zajrzał do chorego, pogadał z dziećmi i zasiadł
15     3, 30|   wchodziła do Hanki.~- Byłam u chorego. Jezu, a to leży, jak leżał...
16     3, 30|    cięgiem Borynowa, stryjeczna chorego, była i kowalowa z najmłodszym
17     3, 33|    następnych poczęli nawiedzać chorego, jeno co tak samo nikogo
18     3, 34| przebierał się pod gałęziami do chorego, któren leżał w półkoszku,
19     3, 36|       że nie poredziła odbieżyć chorego jak przódzi.~A cała wieś
20     3, 36|        i pohuśtując zajrzała do chorego.~- Antka ino co patrzeć! -
21     4, 45|          pewnie ksiądz idzie do chorego z Panem Jezusem.~- Prędzej