Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |       te Żydy! - dorzuciła.~- Z biedy to wszystko idzie i ze złych
 2     2, 14| trzymała.~- Mój Jezus! Nie dość biedy, nie dość poniewierki, a
 3     2, 15|         sobą z jego poniżenia i biedy, niedoczekanie ich!... Ostał
 4     2, 16|     takich nie uwidzi?~Mniej to biedy, mniej mizeracji, mniej
 5     2, 17|        a cieszycie się z cudzej biedy.~Jaguś srodze się rozeźliła,
 6     2, 19|        u których aż piszczało z biedy, ale się do niej nie przyznawali,
 7     2, 21|       dobrości, to może teraz i biedy popróbować. Człowiek całe
 8     2, 21|    wszystko! Juści, a i pół tej biedy i poniewierki by nie było,
 9     2, 21|    podaje ci taką godzinę, by z biedy wyciągnąć... to nikogo nie
10     2, 25|        z pługiem; na role, to i biedy a frasunki się skończą.~
11     3, 28| gniewnie.~- A cóż to? płakaniem biedy se odejmę? Tyla mojego,
12     3, 28|           Tyle się już ludzkiej biedy najadłam, że me w końcu
13     3, 29|       mógł, co chcę, nie byłoby biedy na świecie nie!~Rozwiódł
14     3, 29|   kużden człowiek jeszcze cudze biedy brał w serce, to bych mu
15     3, 32|     pomstowała! Człowiek jeno z biedy da czasem folgę ozorowi,
16     3, 34|         wolę trzymać ze swoimi, biedy się użyje, jak i wszystkie,
17     3, 35|  jednego nie odsiedziały i nowe biedy chcą na wieś sprowadzić! -
18     4, 41|         i pilno do karczmy.~- Z biedy się niekiej napijał, z czystej
19     4, 41|      niekiej napijał, z czystej biedy, ale jak dostał w boru robotę,
20     4, 41|           Zażywałem niezgorszej biedy, to wiem, jak drugim smakuje! -
21     4, 45|   piskorz i każden ledwie już z biedy zipie, to gdzie im się ta