Tom, Rozdzial

 1     1, 10|   potrzęsie! - Rozsrażał się coraz bardziej, bo go wściekłość porywała,
 2     1, 10|               Nie, to nie! I coraz bardziej zawzinał się przeciwko niej
 3     1, 11|          już i kotłowało się coraz bardziej, gdy Ewka z Jagustynką weszły,
 4     1, 12|         Gorączka mroczyła go coraz bardziej, więc jakby na odegnanie
 5     2, 15|          na wszystkich, że jeszcze bardziej unikał ludzi.~- Nie potrzeba
 6     2, 16|      pniami. Strach go. brał coraz bardziej, bo przechodził koło krzyża
 7     2, 19|          kochanie! To i rósł coraz bardziej, puszył się i hukał kiej
 8     2, 21|     cichość była jeszcze głębsza i bardziej przerażająca, że tylko ptak
 9     2, 21|           ale równocześnie i inne, bardziej spokojne myśli przychodziły,
10     2, 21|       różnie i tłumaczyła, i coraz bardziej ustępował z niej gniew do
11     2, 23|          wionęła jeszcze głębsza i bardziej niepokojąca, że słychać
12     3, 27|            jeno poniektóre chałupy bardziej przy drodze wyłupywały się
13     3, 27|      pacierza.~Zeźliła się jeszcze bardziej, iż w chałupie spali, a
14     3, 27|       pościeli strzepując pierzynę bardziej na nogi, że to gorąco było
15     3, 28|         się teraz utwierdzał coraz bardziej że ona coś wie; wyczytał
16     4, 38|     południem i wynosiło się coraz bardziej palące, kiej lipeckie dzwony,
17     4, 39|        nabierała w sercu, że coraz bardziej podnosiła głowę i jakby
18     4, 40| przechodził. Zwalniał jednak coraz bardziej, gdyż Pietruś mu ciążył
19     4, 41|          Wszyćko! - szeptała coraz bardziej rozżalona. - A czemuś me
20     4, 49|         nią jeszcze cosik gorsze i bardziej niespodziane, i bardziej
21     4, 49|           bardziej niespodziane, i bardziej niesprawiedliwe.~Nazajutrz