Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |      mamy na sucho radzić, kiej Żydy jakie - zarządził stary
 2     1, 5 |          a i targują się jak te Żydy! - dorzuciła.~- Z biedy
 3     1, 5 |   gospodarsku, nie tak, jako te Żydy, co wykrzykują, handryczą
 4     1, 5 |        Im tam wystarczy.~- Póki Żydy dają - rzucił złośliwie,
 5     1, 7 |         Kiej przyszedł czas, że Żydy paskudne i one faryzeje
 6     1, 11|        że już ten las sprzedany Żydy ocechowały i rąbać wnet
 7     2, 13|      opływał rosą.~- Przyjdą te Żydy? - spytała wreszcie.~- Powiedziały,
 8     2, 13|        no, widzi mi się, że idą Żydy! Trza krowę wywieść przed
 9     2, 13|  wywieść przed dom!~- Juści, że Żydy, a nie kto drugi, juści,
10     2, 13|      bieda za orczyki ciągnie - Żydy dobrze o tym wiedziały i
11     2, 13|   karczmie i cicho, tyla co tam Żydy coś zakrzyczały po swojemu,
12     2, 16| dalekich, między obcymi, między Żydy paskudne, między heretyki
13     3, 30|         pożycza i kaj ino może. Żydy go przyduszają o swoje,
14     3, 30|      razem z Bylicą, któren już żydy woził, tak go śpik morzył.~-
15     3, 33|   rozbierał, że jął się kiwać i żydy wozić po ścianie.~- Tomaszu!
16     3, 34|  Tylachnaś, a dali ci radę! co? Żydy by cię do miasta wywiezły,
17     4, 37|        i chrystobije, że drugie Żydy, a stokroć poczciwsze i
18     4, 37|     pójdzie za krzywdę naszą.~- Żydy go duszą, to chłopów o pomoc
19     4, 38|        stół - a to krzyczą kiej Żydy w szabas! Chciałem jeno
20     4, 45|       dziesiątkę! No, jak to te Żydy myślą, że wszystko na świecie