Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |            zimy śpiewając żałosną.~Południa były słoneczne, ale tak
 2     1, 7 | bezustannie, tyle że jakoś zaraz z południa przeszedł w ulewę, jakoby
 3     1, 10|        zatracił w tej robocie i do południa narznął tyle, aż Kuba, któren
 4     1, 11|       Słońce się już przetoczyło z południa i prószyło bladym, jesiennym
 5     2, 13|            ociekające posoką; i od południa szły, ino że zwietrzałe,
 6     2, 15|             że ledwie się doczekał południa.~Ale w obiad przegryzł ino
 7     2, 21|         pogodę, zaraz z pierwszego południa Hanka ze starym Bylicą,
 8     2, 24|           bogaczy to już od samego południa smażono pączki, że mimo
 9     3, 26|          podniesło na pół drogi do południa i siało kieby tym szczerym
10     3, 29|       świąteczne zakupy. A zaraz z południa nadjechał długim wasągiem
11     3, 29|       martwy jak zawżdy...~Zaraz z południa zrobiło się na wsi jakby
12     3, 31|        taił?~Czas jeno stracili do południa, nałazili się po wertepach
13     3, 31|         szarawe i cicho nagrzane w południa, a zorzami o zachodzie rozpalone,
14     3, 32|          że to świątkować mieli od południa.~Mówiły już mało wiele nawet
15     3, 32|     odtoczyło się na parę chłopa z południa, jęli się ludzie zbierać
16     3, 34|   niezgorzej jął dmuchać od samego południa, że żytnie pola, rdzawe
17     4, 37|           już spory kawał czasu od południa; to jednak słoneczny war
18     4, 39|         jego duszę.~Nazajutrz kole południa wszedł do izby Jambroży.~-
19     4, 46|           chcieli, że Rocha już od południa nie ma we wsi.~- Przewąchał
20     4, 48|     wydostać na wolę, gdyż zarno z południa zaczęli się zjeżdżać do