Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     stopniach, to kupili się pod oknami i raz w raz zaglądali do
 2     1, 3 |   gęściej.~Żydzi szwargotali pod oknami, a jakieś baby na głos opowiadały
 3     1, 3 |       było tych, co na ulicy pod oknami gwarzyli.~Dziedzic rozłożył
 4     1, 11|          jeden głos śpiewali pod oknami druhen:~Wychodź, druhenko,
 5     1, 11|   ogarniała taneczników, a tylko oknami lała się miesięczna poświata
 6     1, 11| rozdmuchując rzednące ciemności; oknami naglądały kudłate,~poskręcane
 7     1, 12|          się zrobiło, tyla że za oknami dzieci wrzeszczały i tuzowały
 8     2, 13|  pokręconych trześni rosło przed oknami, ale tak były zasypane,
 9     2, 16|   podścielano sianem i wyglądano oknami pierwszej gwiazdy.~Jakoś
10     2, 22|    pułapie, że cosik czai się za oknami, że przez szyby krwawią
11     2, 22|            Tam ktosik chodzi pod oknami! - zawołała.~- Słychać,
12     3, 26|          drzew olbrzymich i grał oknami i złotym krzyżem na bani,
13     3, 26|        głębi, ale jeno krowy pod oknami chlipały głośno z cebratek,
14     3, 27|          gęsi podniósł się przed oknami, wpadł zadyszany Witek.~-
15     3, 30|      mrok zalegał kościół, że to oknami a głównie przez wielkie
16     3, 35| zawierali mu drzwi przed nosem - oknami gadał; kobiety mu wygrażały -
17     3, 35|       Kobiety trwożnie wyglądały oknami, dzieci kryły się po sieniach,
18     4, 37|       przyklękali na dworze, pod oknami i ciągnęli tę długą i żałosną
19     4, 39|     kijanek, wróble ćwierkały za oknami, zaś ze smętarza raz po
20     4, 49|      drygliwą wielce nutą.~Przed oknami rozległ się głos przechodzącej