Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |  dołkach i w gorszych miejscach oboje musieli pomagać koniowi,
 2     1, 6 |         z trzęsawiska.~Milczeli oboje, Szymek wiódł konia i zważał,
 3     1, 6 |        mówić, zmieszani dziwnie oboje.~- Wracacie to? - szepnęła
 4     2, 13|       nocy , a nie przepomnieli oboje jeszcze niczego, nie przeboli
 5     2, 15|       że mało wiele odpowiadali oboje, to zaraz wzięła się oglądać
 6     2, 16|        co powiadacie, nie!...~- Oboje z matką znamy się na tym,
 7     2, 16|         po cichu Józkę i poszli oboje do obory.~Trzymając się
 8     2, 16|  Łaciata! Łaciata!...~Przywarli oboje do jej pyska, słuchali z
 9     2, 18|       nic nie uradzą...~Umilkli oboje, Jagna motała licząc nici
10     2, 18|     rozpłakanym głosem.~Zmilkli oboje. Zabrakło im głosu, wzruszenie
11     2, 19|  cisnęli się biodrami, pobledli oboje, tchu im brakowało, w oczach
12     2, 23| rozgrzewał takimi całunkami, aż oboje wnet zabaczyli o całym świecie,
13     2, 23|    świat.~Nie odrzekł, zamilkli oboje; przymroczało w nich nagle,
14     2, 24|         krzyczeć wniebogłosy:~- Oboje winowaci, oboje przywlec
15     2, 24|  wniebogłosy:~- Oboje winowaci, oboje przywlec i skarać na pogorzelisku!...~
16     2, 24|    Antka ni Jagny, strzegli się oboje tykać tych bolączek nabrzmiałych,
17     2, 25|   chałupie cięgiem, jakby sobie oboje w nim upodobali, zmagając
18     4, 42|        gębę rozpuszczać, to już oboje rej wiedli pyskując do śmiechu,
19     4, 47|          Zaglądam teraz, siedzą oboje i płaczą, na stole porozkładane
20     4, 48|    wyzbyta ze sił, milczeli już oboje unikając swoich oczów, a