Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      pyskował, jak zlezę, to obaczysz...~Skręcił z opłotków na
 2     1, 8 |      się... stać mnie na to, obaczysz sama... naści...a już by
 3     1, 9 |  powiedz komu choć słowo, to obaczysz, co ci zrobię...~- Kiej
 4     1, 10|   dobrego słowa nie żałuj, a obaczysz, że go narychtujemy... A
 5     1, 11|      po wsi, po ludziach, to obaczysz, o co się kłócą, o co prawują,
 6     1, 11|     zbytnio nie utrudzała... obaczysz!...~pogadywał z cicha, a
 7     2, 24| Spróbuj ano, tknij choćby, a obaczysz! - warknęła chwytając za
 8     3, 30|     przywiedę go do chałupy, obaczysz, jak parodował na ganku
 9     3, 33|    nie było.~- Poliż osi, to obaczysz, ja ta nie probantka! -
10     4, 38|  Wypuść ptaszka z garści, to obaczysz! Zapowiedzie słyszałaś?~-
11     4, 39|   Ona jeno czeka na twojego, obaczysz, co ci ona wystroi! - przechyliła
12     4, 39|     Pan Bóg za mnie pokarze, obaczysz!... Spokoju mu nie dawałaś...
13     4, 40|    gospodarz, to ci da radę, obaczysz! Józka - zakrzyczała znów
14     4, 41|    wygonicie me krzykiem. ~- Obaczysz, co ci zrobię! Popamiętasz! -
15     4, 42|         Wszystko się urodzi, obaczysz, co i pszenicę miała będziesz
16     4, 42|      wszyćko, co ino potrza. Obaczysz, że jak ament w pacierzu,
17     4, 42|       spierą cię, chudziaku, obaczysz.~- A niechta! a jak me spierą,
18     4, 42|  urągliwie. - A spij się, to obaczysz, co ci zrobię! - pogroziła
19     4, 48|  takusieńką, jak ma Jagusia, obaczysz... ino mi nie broń, Maryś,
20     4, 48|     dyć cię nie ukrzywdzę... obaczysz...~- ...Pietruś, loboga,