Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |            A potem jął myśleć o Jagnie; jak by to dobrze było,
 2     1, 3 |       paśniku znalazłem zdechłe jagnię... wzionem, co miały psy
 3     1, 6 |    zadawał na plecy. Już tam by Jagnie nic nie brakowało, chyba
 4     1, 7 |        mówiła ciszej, pomagając Jagnie się przyodziać - że kowal
 5     1, 8 |          Dziś człowieka - jutro jagnię~Równo jej popadnie...~-
 6     2, 13|     nosił słodkich wspominków o Jagnie, jakby jej nigdy nie miłował,
 7     2, 20|    przerwy całych parę tygodni, Jagnie było markotno, smutno i
 8     2, 20|         jeszcze starego przeciw Jagnie i w łaski się nowe wkradał,
 9     2, 24|        głośno i wygrażający się Jagnie i Antkowi, ale widząc, że
10     2, 24|   wzniesła się sroga niechęć ku Jagnie i dochodziła aż do zgrozy
11     2, 25|        nieprzebłagana złość - w Jagnie się też dusza znacznie przemieniła,
12     3, 27|         i ta zawziętość przeciw Jagnie.~Zresztą z czego ta jej
13     3, 27|    Właśnie wspomniało się jej o Jagnie, z którą wiedła zażartą,
14     3, 28|       Hanka zaś, pełna myśleń o Jagnie, które ją bodły kiej te
15     3, 28|         wymiarkować, w czym się Jagnie krzywda dzieje.~Rocho przegryzał
16     3, 29|        znowu Marysia, ta, co po Jagnie Borynowej za najgładszą
17     3, 32|      kiej koń, a wy krzyczycie: Jagnie, co się całe dnie wałkoni,
18     3, 34|   korali.~- To po matce, dał je Jagnie, a potem snadź odebrał -
19     3, 34| przepisuje na córkę.~- Wszystko Jagnie? a chłopaki?~- Przez złość
20     3, 34|        nią użalać i co nowego o Jagnie dowiedzieć. Poczynały z