Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       upominająco:~- Nie łamcie ino gałęzi, bo na bezrok gruszek mieć
 2     1, 6 |        poprawiał głownie i dorzucał gałęzi i raz w raz spoglądał na
 3     1, 9 | niespokojnie i cichy a bolesny szum gałęzi drżał nad głowami, ino te
 4     2, 13|             pod dachem oszroniałych gałęzi, co splątane jakby sklepienie
 5     2, 14|        sypał się na nią z trąconych gałęzi.~Dom stał w głębi, w księżym
 6     2, 21|              i wśród podruzgotanych gałęzi i wierzchołów.~Ale potem
 7     2, 21|       splątanych i zwartych ze sobą gałęzi, że ledwie się mogli przeciskać
 8     2, 25|          leżały pobite drzewa, kupy gałęzi, wierzchoły martwe i kloce
 9     2, 25|            pił nie ustawał, a świst gałęzi, niby ten wzdych ostatni,
10     3, 32|             czepić się muszą jakiej gałęzi lebo kole pnia wyniosłego
11     3, 33|              staw polśniewał wskroś gałęzi, nawet ptactwo pomilkło.
12     3, 33|           strzechą lebo tego szmeru gałęzi szorujących po ścianach
13     3, 34|       chojarów i kupy wierzchołów i gałęzi, stary Bylica kole nich
14     3, 34|             wypleciona z brzozowych gałęzi a zieleni, wykryli ją całą
15     3, 35|      chudych cieniach pomartwiałych gałęzi, widać było gromadę ludzi.
16     4, 41|         chojary, ledwie okrzesane z gałęzi, aż ziemia jęczała, zaś
17     4, 41|            nie przestając obrąbywać gałęzi.~- Ale może już najbarzej
18     4, 42|            jaskółka!~- A z drzewa i gałęzi, i z gliny, i z piasku,
19     4, 44|      kościelna wieża szarzała skroś gałęzi, zaś czarne ramiona krzyżów
20     4, 45|            wróble zaćwierkały wśród gałęzi, bzyknęła przelatująca pszczoła