Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         sobą na postronku dużą, czerwoną krowę; gdy przechodziła
 2     1, 3 |        z mosiężnymi guzikami, z czerwoną, spoconą twarzą, którą raz
 3     1, 3 |         cichu; czasem pociągała czerwoną zapaskę barzej na czoło,
 4     1, 4 |        na kamizelce; twarz miał czerwoną i rude wąsy, i włosy pokręcone;
 5     1, 8 |    chłop, ubrany , z miejska, z czerwoną twarzą, siwy i z małymi,
 6     2, 15|     bezmyślnie patrzył w długą, czerwona smugę światła, bijącą przez
 7     2, 17|      osobna czuła w sobie.:. to czerwona groźna twarz księdza się
 8     2, 18| policzku, stary ślad od kuli, a czerwoną, długą krychę nad okiem,
 9     2, 18|     widział, że cała w ogniach, czerwona, a oczy rozjarzone błyszczą
10     2, 22|    gruba kiej beczka Płoszkowa, czerwona na gębie, spaśna, zestrojona
11     2, 22|   jeszcze i pofarbowała lubryką czerwoną i niebieską, jaką jej Antek
12     3, 27|       jęła je układać zwięzując czerwoną wełną.~- Bociek to kujnął
13     3, 28|     gębusię tak sprawię, aż się czerwoną oblejesz i rodzona matka
14     3, 30|         nad czołem i koszulę na czerwoną wstążkę zawiązał, że skoro
15     3, 30|       drogę i szła zapatrzona w czerwoną, ogromną kulę słońca, spadającego
16     3, 32|          zaś Tereska żołnierka, czerwona jak burak, rozbeczana, trzymała
17     3, 34|    słońce się wykryło zza chmur czerwoną i promienistą kulą...~Lipce
18     4, 38|         brzuch spaśny i tłustą, czerwoną gębę.~- Dyć tyle miałam
19     4, 38|    bursztyny, wstęgów i chustkę czerwoną, przystroiła się zaraz,
20     4, 41|            Pewnikiem ośpica, bo czerwona i rozpalona kiej ogień.~-