Tom, Rozdzial

 1     1, 7 | sposobny, że i trzech kwartałów czekać nie potrza...~- Jagustynka
 2     1, 10|           Dłużyło mu się w domu czekać.~Ale szedł wolno, przystawał
 3     1, 10|      Kowalowa postanowiła zatem czekać choćby i do nocy; Hanka
 4     2, 16|         na dziecińską łaskę nie czekać... jeno do trumny to ochotnie
 5     2, 25|         z wymówką.~- Mogłeś nie czekać, kiej ci było gdzie indziej
 6     3, 28|         nie skąpić i cierpliwie czekać. We wsi zaś najbarzej ją
 7     3, 28|     jutro dojdzie, niedługo jej czekać... nie...~Zmilkła naraz,
 8     3, 30| Przyjdzie na czas, to pojedzie, czekać nie będę.~- Obroków to wziąć?~-
 9     3, 31|     najgorsze, co pola nie chcą czekać.~- Jak się w porę nie obsieje,
10     3, 31|  zaradzi.~- A o czym to będziem czekać tej pomocy?... a jak się
11     3, 32|        przypominając, że robota czekać nie może...~Uwijała się
12     3, 32|      przyjęcie, jak i drugie, i czekać gorączkowo powracających,
13     3, 34|      nawet radził, żeby już nie czekać i trumnę obstalować. ~-
14     3, 34|      wypnie: będzie miał o czym czekać, jak wypadnie sprawa z borem.
15     4, 37|         powywierane; przysiadły czekać, ale po jakimś czasie dziewka
16     4, 39|      też penetrują po wsi, jeno czekać, jak komu co grubszego ukradną -
17     4, 41|        zdać się na Opatrzność i czekać zmiłowania Bożego.~- Hale,
18     4, 41|     wiedział, co niejeden gotów czekać choćby do słońca, jakbyś
19     4, 43|        narodu, i poszła do domu czekać tego jutra i śnić o Jasiowym
20     4, 43|        zapaskę siadła pod domem czekać snu albo świtania.~W chałupie